➕استعاره؛ ابزاری ادبی یا شناختی 💢 🖌 «سرمای وجود او بر اجزای چهره‌اش اثر گذاشته بود؛ بینی عقابی او را نوک تیزتر، گونه‌اش را پر چین و چروک، چشمانش را به رنگ سرخ و لبان باریکش را کبود ساخته بود ... در زمستان‌ها، بر روی سر، ابروها و چانه‌ی باریک و لاغرش ذرات یخ دیده می‌شد و همیشه این سرما را با خود به همراه داشت.» 📚 این‌ها را چارلز دیکنز برای توصیف یکی از شخصیت‌های قصه «هدیه کریسمس» می‌نویسد. 🔹 تشبیه و استعاره فقط آرایه‌های ادبی نیستند. بسیاری از دانشمندان علوم اعصاب به این نتیجه رسیده‌اند که استعاره روش اصلی مغز برای درک مفاهیم انتزاعی است. 📃 در آزمایشی شرکت‌کنندگان باید جملاتی را می‌خوانند و هم‌زمان از آن‌ها اسکن مغزی گرفته می‌شد. وقتی شرکت‌کنندگان جمله «او روز سختی داشت» را می‌خواندند نسبت به زمانی که با جمله «او روز بدی داشت» مواجه می‌شدند مناطق عصبی در بافت‌های احساسی‌شان فعال‌تر می‌شد. 🧠 در مطالعه‌ای دیگر، وقتی مشارکت‌کننده‌ها جمله «آن زن بار را بر دوش می‌کشد» را خواندند، بیشتر از زمانی که خواندند «آن زن بار را حمل می‌کند»، مناطق عصبی مرتبط با تحرک بدنشان فعال می‌شد. #روایت_شناختی 🆔 @CogniPlus