🔖عاقبت مهارت افزایی بدون جهتگیری
🔰قبل از گام مهارت افزایی، جهت گیری خود را مشخص نمایید چراکه اساسا افزایش مهارت بدون داشتن جهت گیری الهی_تخصصی منجر به ایجاد یاس،افسردگی و ناامیدی خواهد شد.
📌بیانی از آقای صفایی بیانگر این مطلب می باشد (بادقت مطالعه کنید):
🔸 انسان در يك مرحله خودش را كشف مى كند و در يك مرحله اين معدن را استخراج و تصفيه مى كند و در يك مرحله به استخراج شده ها و آهن هاى تصفيه شده شكل مى دهد و آنها را به صورت ماشين ها و ابزارهاى گوناگون در مى آورد و به تكامل مى رساند. ولى مسأله در همينجا خلاصه نمى شود كه پس از شكل گرفتن و به تكامل رسيدن، نوبت رهبرى كردن و جهت دادن به ماشينهاى تكامل يافته مىرسد.
🔸اين گونه بود كه يافتم انسان براى مسألهاى بالاتر از شكل گرفتن و تكامل يافتن بايد بكوشد؛ چون تنها اين كافى نيست كه شكل بگيريم و در ابعاد وسيع ماده و معنا تكامل پيدا كنيم، زيرا با اين تكامل يافتن، مسأله بنبست و عبث و پوچى زودتر پيش مىآيد و عميقتر مطرح مىگردد.
🔸كسى كه بهترين ماشين را و شكل گرفته ترين وسيله ها را و تكامل يافته ترين مركب ها را با خود دارد ، مسأله ب نبست و ترافيك و محدوديتها را بيشتر احساس مىكند و عميقتر مىفهمد.انسانى كه در دو بُعد ماده و اخلاق شكل گرفته و به تكامل رسيده، اما جهت ندارد و راه ندارد، به بنبست و عبث و پوچى عميقترى گرفتار خواهد شد و اين بنبست و عبث و پوچى را ديگر نمىتوان با عرفان شرق هم درمان كرد و با هيپىگرى مداوا نمود؛ چون اين عرفان، خود يك نوع تكامل براى استعدادهاى عظيمتر انسان است كه پس از شكل گرفتن و تكامل يافتن، بايد به دنبال راهى بزرگتر براى حركت كردن و جهتى برتر براى دويدنش بود.
🔸براى اين انسان مسأله جهت و صراط و مركبها و رهبرىها و روش حركت و منزلها مطرح مىشوند و تنها استعدادهاى تكامل يافته در دو بُعد ماده و اخلاق مسألهاى را حل نمى كنند.آن لحظهاى كه انسان فكر و عقل و دلش را مثل ابزارها و ماشينهايش شكل بدهد، آيا آن روز اين استعدادهاى شكل گرفته و به بنبست نشسته، بحرانهاى بزرگترى را سبز نمىكنند؟انسان هنگامى آدم مى شود كه به استعدادهاى شكل گرفتهاش جهت بدهد و براى اين انسان، مكتبى مكتب مىشود، كه جهت حركت و صراط و روش حركت و و و را به او ياد بدهد و بياموزد، بدون آنكه او را مسخ كند و او را در راه بغلطاند و يا بغل بگيرد.
📖«کتاب رشد اقای صفایی»
#پیشرفت_مهارت
🆔@Cultural_governance