🔰 جام جهانی ۲۰۲۲ و کارگران هندی، بنگلادشی، پاکستانی و... ✍️ امید رامز 🔹 آری اینچنین بود برادر! گاردین فاش می‌کند که بیش از ۶۵۰۰ کارگر مهاجر از هند، پاکستان، نپال، بنگلادش و سریلانکا از زمانی که قطر ۱۰ سال پیش حق میزبانی جام جهانی را به دست آورد، در این کشور جان باخته اند. این یافته‌ها که از منابع دولتی گردآوری شده است، به این معناست که از شب دسامبر ۲۰۱۰ که خیابان‌های دوحه مملو از جمعیت هیجان‌زده‌ای بود که پیروزی قطر را جشن می‌گرفتند، هر هفته به طور متوسط ۱۲ کارگر مهاجر از این پنج کشور جنوب آسیا جان خود را از دست داده‌اند. 🔹 داده‌های هند، بنگلادش، نپال و سریلانکا نشان می‌دهد که در دوره ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰، ۵۹۲۷ نفر از کارگران مهاجر کشته شده‌اند. به طور جداگانه، داده های سفارت پاکستان در قطر از مرگ ۸۲۴ کارگر پاکستانی دیگر بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ خبر داد. 🔹 در ۱۰ سال گذشته، قطر برنامه عمرانی بی‌سابقه‌ای را آغاز کرده است که عمدتا برای مسابقات فوتبال در سال ۲۰۲۲ بوده است. علاوه بر هفت استادیوم جدید، ده‌ها پروژه بزرگ از جمله فرودگاه جدید و جاده‌ها تکمیل شده یا در حال تکمیل است. سیستم های حمل و نقل عمومی، هتل‌ها و شهری جدیدی که میزبان فینال جام جهانی خواهد بود. نیک مک گیهان، مدیر پروژه های FairSquare، یک گروه مدافع متخصص در حقوق کار در خلیج فارس، می‌گوید در حالی که سوابق مرگ بر اساس شغل یا محل کار طبقه‌بندی نمی‌شوند[ و به عنوان مرگ طبیعی گزارش می‌شوند]، به احتمال زیاد بسیاری از کارگرانی که فوت کرده‌اند در این پروژه های زیرساختی جام جهانی به کار گرفته شده‌اند. او می‌گوید: «بخش بسیار قابل توجهی از کارگران مهاجری که از سال ۲۰۱۱ جان خود را از دست داده‌اند، تنها در این کشور بودند.» 🔹 پشت این آمار، داستان های بی‌شماری از خانواده های ویران شده نهفته است که بدون نان‌آور اصلی خود رها شده‌اند و در تلاش برای دریافت غرامت هستند و در مورد شرایط مرگ عزیزانشان سردرگم شده‌اند. "قل سینگ رای" از نپال به عنوان نظافتچی در کمپ کارگرانی که استادیوم جام جهانی آموزش شهر را می‌ساختند، کار می‌کرد در عرض یک هفته از ورود، خودکشی کرد. #جام_جهانی 🆔 @Cultural_governance