عراق همیشه به منطقه و ارتفاعات جنوب دریاچه‌ دربندیخان (از جمله شاخ شمیران و شاخ سورمر و برددکان)حساسیت ویژه‌یی داشت چراکه این منطقه راه رسیدن نیروهای خودی به سد دربندیخان بود. با اجرای عملیات والفجر۱۰ وموفقیت‌های حاصل از آن، هوشیاری وحساسیت دشمن به این منطقه دوچندان شد. انتقال سریع تعدادی از یگان‌های دشمن از جبهه‌های جنوب به منطقه‌سد دربندیخان بفاصله‌ چند روز پس از شروع عملیات والفجر۱۰ و استقرار بیش از ۸یگان دشمن در ارتفاعات جلو سد تا اندازه‌یی مؤید این امر می‌باشد. با وجود حضور این یگان‌ها،نیروهای دشمن به دلیل نداشتن زمان کافی،نتوانستند مواضع و رده‌های مستحکمی را در سواحل جنوبی دریاچه‌ی دربندیخان و زمین‌های نسبتاً هموار دشت تولبی، ایجاد کنند،بنابراین با بمب‌باران‌های وسیع شیمیایی کوشیدند تاحدی عقب‌ماندگی خود را جبران کنند.سرعت عمل رزمندگان در شروع عملیات – با وجود نواقص متعدد در زمینه‌های گوناگون (شناسایی،طرح مانور، کمبود امکانات و …)-موجب شد تا دشمن با وجود هوشیاری نسبتاً زیادی که درمنطقه داشت نتواند بطور کامل مانع حرکت رزمندگان اسلام شود نشر معارف شهدا درایتا👇👇👇 ❤️👆 ╭┅──===──┅╮  🌷@deldadeghann ╰┅──===──┅╯