❣بِسمِ رَبِّ الشُّهَداء وَ الصِّدیقین 🍂حبیب با خوشحالی فریاد کشید: _آفرین. رضا همین‌جا ثبتش کن. به نام شهیده . آتش به اختیار برو یا علی! و حبیب می‌دید که چگونه خمپاره‌ها برای دشمن یک جهنم واقعی درست کرده‌اند. با گلوله‌‌ی چهاردهم بود که ناگهان انفجار عظیمی در نخلستان به وقوع پیوست و یک قارچ آتش به سوی آسمان بلند شد. 🍂حبیب کم مانده بود از خوشحالی گریه کند. □ 🌿حسین یک گلوله برداشت و صدایش لرزید. _این به نیابت برادرم مهدی! و گلوله خمپاره را تو لوله خمپاره انداز رها کرد. 🍀علی گلوله‌ای دیگر را در لوله انداخت. _به نیابت از خواهر سنیه سامری! 🌿حسین گلوله‌ای دیگر برداشت.چشمانش جوشید: و این هم به نیابت از خواهرم ! 🍂صدای شادمان حبیب از بی‌سیم به گوش حسین رسید: _الله اکبر. کارشان تمام شد. الله اکبر! 🌿حسین به سجده افتاد. در سجده شانه‌هایش می‌لرزید. علی و رضا و جمشید و دیگران هم از خوشحالی گریه می‌کردند. مؤلف: پایان فصل پنجم 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 شهیده 🌷