✅ آیه‌ای منحصر به فرد ◻️ آیه‌ای که هفت مرتبه ضمیر متکلم (من) در آن تکرار شده است. ◻️ یک آیه، هفت نکته (به بهانه شب قدر) ▪️ سوره بقره آیه ۱۸۶ : وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَستَجیبوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدونَ ▪️ ترجمه: و هنگامى که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعاى دعاکننده را، به هنگامى که مرا مى خواند، پاسخ مى گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)! ▪️ هفت نکته: این آیه در افاده مضمونش بهترین اسلوب و لطیف‌ترین و زیباترین معنا را برای دعا دارد: 1️⃣ اساس گفتار را بر تکلم وحده (من چنین و چنانم) قرار داده است نه غیبت (خدا چنین و چنان است) و نه سیاقی دیگر نظیر غیبت. این سیاق دلالت دارد بر اینکه خدای تعالی نسبت به مضمون آیه کمال عنایت را دارد. 2️⃣ تعبیر فرمود به (عبادی، بندگانم) و نفرمود (ناس، مردم) و یا تعبیری دیگر نظیر آن؛ و این نیز عنایت یاد شده را بیشتر می‌رساند. 3️⃣ واسطه را انداخته و نفرموده است (در پاسخشان بگو چنین و چنان) بلکه فرمود: «چون بندگانم از تو سراغ مرا می ‏گیرند من نزدیکم». 4️⃣ جمله (من نزدیکم) را با حرف (انّ) که تاکید را می ‏رساند مؤکد کرد و فرمود: «فانی قریب». 5️⃣ نزدیکی را با صفت بیان کرد و فرمود: «نزدیکم» نه با فعل (من نزدیک می‌شوم) تا ثبوت و دوام نزدیکی را برساند. 6️⃣ در افاده اینکه دعا را مستجاب می ‏کند تعبیر به مضارع آورد نه ماضی تا تجدد اجابت و استمرار آن را برساند. 7️⃣ وعده اجابت یعنی عبارت (اجابت می ‏کنم دعای دعا کننده) را مقید کرد به قید (اذا دعان- در صورتی که مرا بخواند) با اینکه این قید چیزی جز خود مقید نیست، چون مقید خواندن خدا است و قید هم همان خواندن خدا است و این دلالت دارد بر اینکه دعوت داعی بدون هیچ شرطی و قیدی مستجاب است نظیر آیه «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» (غافر/60). ▪️این هفت نکته همه دلالت دارد بر اینکه خدای سبحان به استجابت دعا اهتمام و عنایت دارد. از طرفی در این آیه با همه اختصارش هفت مرتبه ضمیر متکلم (من) تکرار شده است و آیه‌‏ای به چنین اسلوب در قرآن منحصر به همین آیه است. #شب_قدر #بهار_قران در آغوش خدا باشید ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎‌─┅═༅𖣔🌺𖣔༅═┅─ @Dar_Aghoosh_KHODA