رمزگشایی از قتل مرموز و زهری که باعث شهادت امام حسن(ع) شد (قسمت دوم) طبرى در «دلائل الامامة» درباره جنس سَمی که به امام حسن (ع) داده شده، چنین می‌نویسد: براده‌های طلا برای نوشیدن به او داده شد. در بخش ابتدایی مقاله، با توجه به این روایت به این نکته پرداخته شده که از نظر سم‌شناسی عنصر طلا نسبتاً خنثی است و نمی‌تواند عامل مرگ باشد. ولی اگر ماده‌ سمی شبیه طلا باشد، شناختن منبع جغرافیایی سم برای بررسی دقیق‌تر می‌تواند مفید واقع شود. یک گزارش خاص از سالم بن ابی الجعد در کتاب احتجاج طبرسی، بیان می‌کند که معاویه به امپراطور بیزانس نامه نوشت و از او یک سم مهلک درخواست کرد. امپراطور با گذاشتن شروطی سم مذکور را برایش ارسال کرد.  بنابراین، سم مورد استفاده برای شهادت امام حسن (ع) از جغرافیای روم شرقی است. سرزمین اصلی امپراطوری بیزانس در آن سال‌ها، همان ترکیه امروزی است. یکی از مهم‌ترین محصولات معدنی ازمیر در غرب ترکیه، جیوه است که از ۵۰۰ سال قبل از میلاد مورد استفاده قرار می‌گرفته.‌ این عنصر هیچ عملکرد بیولوژیکی شناخته شده‌ای ندارد؛ اما دارای سابقه‌ای طولانی در زمینه اثرات مسموم‌کننده است. به عنوان مثال کلراید جیوه که احتمالاً اولین ساخته کیمیاگران عرب در قرون وسطی بوده به عنوان یک سم خشونت‌آمیز جدی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.  سؤال دیگر اینجاست: آیا معادن جیوه قابل مصرف به‌ عنوان سَم، در غرب ترکیه، حاوی جیوه‌ای است که شبیه طلاست؟ جواب بسیار حیرت انگیز است: ارزیابی‌های زیست‌محیطی صورت گرفته به دست زیست‌شناسان و شیمیدانان این گروه پژوهشی در این مناطق معدنی نشان می‌دهد که جیوه سفید به شکل بسیار عجیبی در این منطقه به شکل یک پوسته زرد طلایی ظاهر می‌شود. پس اینک با اثبات شباهت جیوه با براده‌های طلا، می‌توان نوع سم فرستاده شده از طرف امپراطور، برای شهادت امام حسن مجتبی (ع) را حدس زد. اما گواه دیگر زهر استفاده شده برای این جنایت، برخی از علائم بالینی امام حسن مجتبی (ع) است که در روایات شهادت توصیف شده: «سبز رنگ شدن پوست و استفراغ خون»، اینها نشانه‌هایی هستند که می‌توانند در اثر بلع جیوه سفید و مسمومیت با آن ایجاد شوند. سبزرنگ شدن پوست امام حسن (ع) می‌تواند بر اثر آسیب‌دیدگی کلیه‌ها ناشی از مسمومیت با جیوه سفید باشد. این ماده روی کلیه‌ها عمل می‌کند و باعث نارسایی حاد کلیه می‌شود.  همچنین اثرات خورنده جیوه بر دستگاه گوارش باعث آسیب و سوزش مری می‌شود و ظاهراً خون منعقد شده از دهان بیرون می‌آید. این همان چیزی است که در روایات تاریخی ذکر شده که «امام جگرش را استفراغ کرده است». این مقاله در آخر به این نتیجه می‌رسد: حقایق معدن‌شناسی، علوم پزشکی و شیمیایی این فرضیه را تأیید می‌کنند که شهادت امام حسن (ع) بر اثر مسمومیت با جیوه کلراید بوده؛ بنابراین نظریه پزشکی قانونی مطابق با وضعیت تاریخی است که در اسناد اسلامی منعکس شده است که امام حسن (ع) توسط جعده به تحریک خلیفه و با مشارکت امپراطور بیزانس مسموم شده است. اما، بعدها این شکل از ترور برای حذف خاندان پیامبر (ص) بارها مورد استفاده قرار گرفت. پایان گروه قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس ـ آزاده لرستانی #امام_حسن در آغوش خدا باشید ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─ Eitaa.com/Dar_Aghoosh_Khoda