هیهات برادری چو عباس آید! روزی همراه بعضی از دوستان، جهت دیدار-عارف صاحبدل- آقای حاج شیخ جعفر به قزوین، منزل آقای حاج فتحعلی رفتیم. بعد از این که لحظاتی را در خدمت شان سپری کردیم ، خطاب به حاج آقا فتحعلی فرمودند: کاغذ و قلمی تهیه کنید تا یک دو بیتی درباره حضرت ابالفضل (علیه السلام) بگویم! حاج علی آقا یک برگ کاغذ و قلمی به ایشان دادند ، پشت کاغذ کمی خط خورگی داشت فرمودند: اسم آقا را بر روی کاغذ قلم خورده نمی نویسند! حاج علی آقا فورا کاغذی کاملا تمیز مهیّا کرده تقدیم آقا کردند. آن گاه آقای مجتهدی فرمودند : حضرت ولیّ عصر ارواحناه فداه می فرمایند : هر کس با این دو بیت شعر، متوسل به عمویم قمرِ مُنیر بنی هاشم حضرت عباس -علیه السلام- بشود ،حتماً حاجتش بر آورده خواهد شد سپس شروع به خواندن بیت اوّل کردند و در فاصله بین بیتِ اوّل و دوّم به شدت تمام گریستند ، آن گاه بیت دوّم را خوانده و باز شدیداً گریه کردند. سپس این دو بیت را روی کاغذ نوشتند: یادم ز وفایِ اَشجع الناس آید وز چشمِ ترم سُودهِ الماس آید آید به جهان اگر حسینِ دگری هیهات برادری چو عباس آید! سیره فرزانگان/عبدالحسن بزرگمهرنیا/نشر سامان دانش/ به نقل از: لاله ای از ملکوت-شرح حال و کرامات مرحوم حاج شیخ جعفر آقای مجتهدی-،نشر لاهوت. •✾📚 @Dastan 📚✾•