💖📚داستان یا پند📚💖 بنــ﷽ــام خــ💖ـــدا قسمت پنجم گنجینه معارف هدف از قیام زهرا (س) برای احقاق حق می دانیم که فاطمه اطهر (س) فدک را بعنوان نحله و اعطایی رسول اکرم (ص) به دستور خدای متعال پس از نزول آیه کریمه و آت ذالقربی حقه (الاسراء، 26) «حق نزدیکان را بپرداز» در دست داشت و پیامبر (ص) از جبرئیل در این مورد توضیح خواست که: مراد از ذوی القربی کیست؟ جبرئیل عرض کرد: فدک را به فاطمه (س) واگذار کن. آن را در عوض مجاهدات مادرش خدیجه در راه خدا دریافت داشت و همه مسلمانان در ظرف سه سال می دیدند که تنها زهرای اطهر (س) در فدک مداخله و تصرف می نمود و درآمد آن را صرف خود و فقرا و نشر معارف اسلامی می نمود. هنگامی که پیامبر (ص) رحلت نمود و ابو بکر بر حکومت اسلامی دست یافت فدک را تصاحب کرده و از دست فاطمه (س) خارج نمود. در برابر این تجاوز، فاطمه (س) برآشفت که این فدک نحله و اعطائی پدرم پیغمبر است. ابو بکر از وی درخواست بینه و شاهد کرد و زهرا (س) در حالی که متصرف بود شاهد و بینه اقامه کرد. اما ابو بکر از پذیرش ادعای زهرا (س) به دلیل ناقص بودن بینه و این که عدد شهود و کیفیت آن را کامل نمی دانسته امتناع ورزید. درحالی که به نص صریح قرآن در آیات مباهله، تطهیر و...  اهل بیت معصوم از خطا و محور حق بودند. آیه مباهله می فرماید: «فمن حاجّک فیه من بعد جاءک من العلم فقل تعالوا ندع أبناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و أنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة اللّه علی الکاذبین  (آل عمران، 61)؛ پس هرکس با تو در مقام مجادله برآید بعد از آن که به وحی خدا بر احوال او آگاهی یافتی با او بگو بیائید ما و شما با فرزندان و زنان و انفس خود مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم». وقتی این آیه نازل شد از زنان پیامبر (ص) غیراز زهرا (س) و از پسران او غیر از حسنین (ع) کسی همراه ایشان نبود. پیامبر (ص)، علی (ع) را به عنوان نفس خود انتخاب فرمود. در صحیح مسلم(7/21) آمده که وقتی این ها زیر سایبان قرار گرفتند پیامبر (ص) فرمود: من دعا می کنم شما آمین بگویید. آنگاه فرمود: اللّهم هولاء اهل بیتی. که این روایت را ترمذی و حاکم و بیهقی هم روایت کرده اند(ترمذی، 2/306؛ بیهقی، 7/63؛ حاکم، 3/105). بر طبق آیه تطهیر: انما یرید اللّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهّرکم تطهیرا  (الأحزاب، 133) ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه(1/161) از ابی بکر جوهری از بختری بن حسان نقل کرده که: ابو بکر فدک را از فاطمه (س) گرفت، درحالی که او مرد مهربانی بود، زیرا بر او ناگوار بود که روش پیامبر (ص) راتغییر دهد. فاطمه (س) نزد او آمد و ادعا کرد که پیامبر (ص) فدک را به من بخشیده است. ابو بکر گفت: آیا شاهدی داری؟ علی (ع) و ام ایمن به نفع زهرا (س) در این قضیه شهادت دادند. ابو بکر گفت: آیا به گواهی یک زن و یک مرد تو ادعای استحقاق می کنی؟ آن گاه گفت: یک زن و یک مرد دیگر بیاور تا استحقاق تو نسبت به فدک ثابت شود. این مطلب را ابن حجر در کتاب الصواعق المحرقه(ص 32) نیز نقل کرده است و سمهودی در کتاب وفاء الوفاء (2/160 ) آورده است: آیا می توان گواهی خاندانی را که قرآن پلیدی را از آن دور فرموده و آنان را پاک و پاکیزه ذاتی قرار داده است رد کرد؟ آیا انکار آنان انکار آیه تطهیر در قرآن نیست؟ آیا شهادت ام ایمن که به شهادت و اقرار خود خلیفه، پیامبر (ص) به بهشتی بودن او شهادت داده، به علت این که غیر عرب است و فصیح سخن نمی گوید مردود است؟ آیا می توان اسماء بنت عمیس را که وی نیز به شهادت پیامبر (ص) اهل بهشت است به اتهام دوستدار بودن بنی هاشم شهادتش را نپذیرفت؟ آیا در مورد محور حق باید مطرح کرد که علی (ع) همسر زهرا (س) است و به نفع خودش رأی می دهد؟ حسنین که فرزندان آنان هستند همچنین و بنابراین ادعای حضرت زهرا (س) بعلت ناقص بودن بینه و کیفیت شهود تأیید نمی شود. درحالی که در کتاب صحیح مسلم «باب وجوب الحکم (5/128 ) بشاهدٍ و یمینٍ» از ابن عباس نقل شده است که پیامبر (ص) به یک شاهد و قسم حکم می فرمود و نوری در شرح این کتاب گفته است: عموم علمای اسلام از صحابه و تابعین و سایر علمای فِرق مختلف در این مطلب متفقند که در منازعات مالی یک شاهد با قسم از نظر مدعی کفایت می کند و به نقل مشهورجزیمةذوالشهادتین (قزوینی، 107) در شهادت بر له پیامبر (ص) آنجا که فرمودند: تو که هنگام خرید و فروش ما حاضر نبودی چگونه به نفع من گواهی می دهی؟ خزیمه به عرض رسانید یا رسول اللّه اگرچه من ناظر معامله نبودم اما به این جهت به راستگویی شما گواهی می دهم که شما پیامبر خدایید و مورد اعتماد وحی الهی. پیامبر (ص) فرمود: در این صورت گواهی تو را به رسمیت می شناسم و این یک شهادت تو را به جای دو شهادت می پذیرم و از آنجا خزیمه به ذوالشهادتین موسوم شد. ادامه دارد.... ⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌ه⚘ 🌸⃟✍჻ᭂ࿐✰📚 https://eitaa.com/joinchat/2162819174Cf3fe471b0e