✅دیباج ۱۸۲
🔶همدلی از تندخویی، بهتر است.
🖊ع.ر.م
📌همیشه برخوردهای تند و از سر استیصال با ناهنجاریهای اجتماعی و خارج از مدار قانونِ شرع، گرههای ایجادشده توسط حاکمیت طاغوت و سلطه اندیشه لیبرالیستی بر رفتارهای اجتماعی افراد در جامعه مذهبی ما را، محکمتر و ناگشودنیتر ساخته است.
همواره هنجارشکن را دشمن پنداشته و متخلف را هرزه انگاشتهایم؛ اما هیچگاه به بررسی زمینهها و علل و عوامل آن، به اندازه کافی، نپرداختهایم.
آیا فرزندی که هنجارهای خانواده را زیر پا میگذارد و یا از قوانین نوشته و یا نانوشته توسط والدین، تخطی میکند، دشمن و هرزه است؟
📌بسیاری از شلحجابها، نه دشمناند و نه هرزه. چه بسا هر کدام از ما در میان خویشان و نزدیکان خود، نمونههای فراوانی از این دست آدمها را داشته باشیم، اما رویارویی ما با آنان چگونه است؟ آیا از موضع خشم و قهر با آنان مواجه میشویم یا از موضع همدلی؟ آیا آنان را هرزه و بیحیا مینامیم یا جوان، خام و ناآگاه و چون پاره تن ما و عضوی از اعضای خانواده ما هستند، با آنان همدلی کرده و همدلانه آنان را نسبت به ناهنجاریهای موجود در رفتارشان آگاه میسازیم؟👇