🔴 فساد اعتقادی ✍محدّث قمّی رحمه الله در کتاب منازل الآخرة از شیخ بهایی در کشکول نقل نموده که یکی از مترفین و خوشگذرانان، هنگام مرگ هر چه به او گفتند: بگو: «لا اله الّا اللَّه»، این شعر را می‌خواند: یا ربّ قائلةٍ یوماً و قد تعبت أین الطّریق إلی حمّام منجاب. علّت آن این بوده که روزی زن عفیفه زیبایی راه حمّام منجاب را از او سؤال نمود و او آن زن را به خانه خود راهنمایی کرد و درب خانه را بست و آن زن چون خود را اسیر دید، اظهار رغبت نمود و به او گفت: «خوب است مقداری عطر و طعام تهیّه کنی و زود بازگردی تا بهره مند شویم.» چون آن مرد از خانه خارج شد آن زن فرار کرد و این خاطره و نیّت گناه سبب شد که آن مرد هنگام مرگ به جای شهادتین این شعر را بخواند که حاصل معنای آن این است که می‌گوید: «چگونه آن زن خود را از دست من نجات ‌داد و من نتوانستم به وصال او برسم؟!» مؤلّف گوید: کسانی که به سبب حبّ دنیا و ریاست و مال و شهوت و ظلم و گناه، اعتقاد خود را از دست داده اند، بی شمار هستند.📚منازل الآخرة ،۱۲۴ ┈••┈•••°🦋°🌺°🦋°•••┈••┈ @Deidehbaan 👈ديده بان ┈••┈•••°🦋°🌺°🦋°•••┈••┈