تا که بودیم ، نبودیم کسی کشت ما را غم بی،هم نفسی تا که رفتیم ، همه یار شدند خفته این و همه بیدار شدند قدر آیینه بدانیم چو ، هست نه در آن وقت که اقبال شکست @Delgooye