چرا راهگشاست؟ در ادبیات نظری اقتصاد متعارف، آموخته می‌شود که "قیمت" بهترین مکانیزم تخصیص دهنده منابع و "بازار کارآ" هم محل کشف این قیمت است. لذا توصیه می‌شود به بازار اعتماد کنید تا بهینه یابی محقق شود. ولی امروز و براساس تجربه همه می دانند که هیچ بازاری حتی بازار بورس هم کارآ نیست. عدم کارآیی بازارها، در بازار کالاهای دست دوم و قراردادهای کاری دو جانبه به اوج خود می‌رسد. این نشان می‌دهد کارایی بازارها که در دنیای غیرنظری، ویژگی غالب فرض می‌شود در دنیای واقع، یک حالت خاص است. بنابراین، مکانیزم قیمت به تنهایی برای تخصیص بهینه منابع کافی نیست بلکه باید شرایط و قیودی فراهم شود تا هدف محقق گردد بطور خاص، سیاست‌گذار هوشمند باید شرایط را بگونه‌ای تعیین کند که اقتصاد به سمت نقطه بهینه (افزایش رفاه اجتماعی) سوق یابد. با توجه به موارد فوق، سیاست گذار متعهد به ارتقای رفاه اجتماعی، تنها به مکانیزم قیمت اکتفا و اعتماد نمی‌کند بلکه با شناسایی دقیق محیط مورد عمل، با ضوابطی متناسب با آن، اقتصاد را به سمت نقطه بهینه دلالت می‌کند. به عنوان مثال وقتی مکانیزم قیمت دچار اختلال می شود (به هر دلیلی) و منابع محدود صرف خواسته هایی می شود که لزوما رفاه اجتماعی جامعه را افزایش نمی دهد، مثلا به دلایل خاصی مانند تحریم و یا توزیع نامناسب درآمد، بجای دارو و گندم، رژلب و ژل تزریق وارد می شود، با اعمال ضوابطی به تخصیص منابع اقدام می‌کند یا به بیان ساده اقتصاد را اداره می‌کند. با این وجود، برخی مدیران و بظاهر کارشناسان در کشور هستند که تنها مدل‌های نظری را (آن هم ناقص) می‌شناسند و بدون توجه به محیط مورد عمل و فروض آن مدل‌ها، برای کشور نسخه می‌پیچند. متأسفانه تورم بالا، پول ملی ضعیف، رشد سرمایه گذاری پایین، توزیع درآمد و ثروت شدیداً نابرابر و... حاصل اعمال این نظریات طی دهه گذشته تا به امروز بوده است. توفف کنید، یک بار دیگر همه چیز را مرور کنید و دوباره تصمیم بگیرید. نیاز به تغییر نوع نگاه است. تغییر تیم اقتصادی دولت بدون تغییر جهت سیاست‌های اقتصادی، راه به جایی نخواهد برد. مدل مدلی برای اداره اقتصاد در شرایط فعلی و جهت نجات پول ملی از سقوط و رهایی جامعه از توزیع شدیداً نابرابر درآمد و ثروت است. اجرای این مدل، حتی در شرایط غیرتحریم نیز منافع زیادی دارد چه برسد به شرایط . چیزی که واضح است این است که دولت دلسوز نهایتأ به اجرای این مدل اقدام خواهد کرد ولی نگرانی این است که در صورت تأخیر، منابع محدود کشور مستهلک شده و سیاست‌گذار مجبور شود با شدت بیشتر و در زمان کوتاه‌تری این مدل را پیاده کند. به کانال اقتصاد کاربردی بپیوندید 👇 https://eitaa.com/DrRezaGholami