💠 حضرت امام‌ جعفر صادق علیه السلام: ✅ یقول اللّه تعالی: إنَّ أدْنی ما أصْنَعُ بِالْعَبْدِ إذا اثَرَ شَهْوَتَهُ عَلی طاعَتی أنْ احَرِّمَهُ لَذیذَ مُناجاتی. خداوند تعالی می‌فرماید: هنگامی که بنده من خواهش‌های نفسانی خویش را بر طاعت من ترجیح دهد، کمترین کیفری که در حق او روا می‌دارم آن است که او را از لذت مناجات خودم محروم می‌سازم. 📚 جامع السعادات (ملا محمدمهدی نراقی): ج۳، ص۴۸ 💠 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی: ✅ کسی که گناهی را مرتکب می‌شود و می‌گوید بعداً توبه می‌کنم کاملاً در اشتباه است؛ زیرا اصرار بر گناه، گاهی موجب ارتکاب گناه بزرگ‌تر می‌شود و انسان را به جایی می‌رساند که بعد از آن موفق به توبه هم نمی‌شود. و چه بسا آیات الهی را نیز تکذیب نماید. «ثم کان عاقبة الذین اساؤوا السوی ان کذبوا بآیات الله و کانوا بها یستهزؤون (روم:۱۰) عاقبت کار کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کرده و آن را به مسخره می‌گرفتند». چنین افرادی قلب‌شان دیگر قابلیت پذیرش ایمان را از دست می‌دهد و این بزرگ‌ترین خسران است. شخصی از امت حضرت موسی علیه‌السلام به آن حضرت عرض کرد: هرگاه برای مناجات با خدای متعال به کوه طور رفتی سؤال کن: چرا با اینکه زیاد معصیت می‌کنم خداوند مرا عذاب نمی‌کند؟ حضرت موسی علیه‌السلام برای او خبر آورد که خدای متعال می‌فرماید: چرا هر چه تو را عذاب می‌کنم متوجه نمی‌شوی؟ گفت: چه عذابی؟ فرمود: اینکه لذت ذکر خود را از کامت برده‌ام بدترین عذاب‌هاست. 📚 سفینة الصادقین: ص۳۹۲ 🌼دومین همایش ملی دعاپژوهی🌼 وبسایت همایش؛ 🌍 dua-research.basu.ac.ir ایتا و سروش؛ 🌐 @DuaResearch تلگرام؛ @dua_research