📖(شعر زیبا) 🦋تا که بودیم نبودیم کسی، کشت ما را غم بی همنفسی … (اقبال لاهوری) 🥀تا که بودیم نبودیم کسی، کشت ما را غم بی همنفسی 🥀تا که رفتیم همه یار شدند، خفته ایم و همه بیدار شدند 🥀قدر آئینه بدانیم چو هست نه در آن وقت که افتاد و شکست 🥀در حیرتم از مرام این مردم پست این طایفه ی زنده کش مرده پرست 🥀تا هست به ذلت بکشندش به جفا تا رفت به عزت ببرندش سر دست 🥀آه میترسم شبی رسوا شوم، بدتر از رسواییم تنها شوم 🥀آه از آن تیر و از آن روی و کمند، پیش رویم خنده، پشتم پوزخند 💔💔🥀🥀😭😭