#برگی از تاریخ اسلام
#اسلام_درعهد_صفوی (قسمت چهارم): 🔻
🌀میزان رعایت مسائل شرعی توسط شاهان صفوی
❌خصلت سلطنتى بودن حكومت در ايران، همواره، زمينهاى براى فساد اخلاقى و در رأس آنها شرابخوارى بوده و متأسفانه در حکومت صفوی هم نفوذ کرده بود. شاید دربار با داشتن ثروت بيش از حد و اختيارات فوقالعاده، آمادگى فراوانى براى آلوده شدن به انواع فساد را داشت!
🌀شاهان صفوی متفاوت با هم عمل می کردند، یکی شراب می خورد، دیگری مؤمن و مقید بود، مثلا شاه طهماسب در سالهاى نخست سلطنتش، به دليل كمى سن و سال، اسير دست درباريان بود، که گرفتار مشروب خوارى و بعضی مفاسد بودند. در 20 سالگی توبه کرد و دستورالعملى نيز براى تمامى ممالك نوشت تا بساط مشروب و فساد برچيده شود. ص372
🔸اما پس از او شاه عباس با همۀ اظهار دین داری كه مىكرد، در بزم خاص خود گرفتار شرابخوارى بود. ص370
🌀پس از درگذشت وى، شاه سلطان حسين، قدرت را به دست گرفت که به عكس پدرش ، فردى اهل دانش و پرهيزكار بود ، به پیروی از او جامعه به سوی پرهیزکاری تغییر مسیر داد، علامه مجلسی هم از فرصت استفاده كرد و زمينه را براى اصلاحات اخلاقى فراهم نمود.
💥به در خواست علامه مجلسی ، شاه، فرمان منع باده گسارى صادر کرد، كليۀ باده فروشىها منهدم گرديد و تمامى ظروف مخصوص باده معدوم شد. ظروف پر از شراب كه در سردابهاى قصر سلطنتى ذخيره شده بود، بیرون آورده و در انظار مردم شكستند. و اجرای حد شرعی تازیانه به باده نوشان کلید خورد.
🔸علامه مجلسی به عنوان شيخ الاسلام ، مسئوليت اجرايى از بين بردن فساد را بر عهده داشت. (1)
1-کتاب صفویه در عرصه دین فرهنگ و سیاست/از رسول جعفریان ص394
تدوین:س. م.ح.مرکبی