حقیقت اعتراضات عراق چیست؛ سیاسی یا اقتصادی؟ ناکامی دولت‌های مختلف عراق در حل مشکلات اقتصادی و بهبود شرایط زندگی مردم را می توان عاملی در جهت تشدید تحرکات اجتماعی و گسترش اعتراضات مداوم در مناطقی از عراق و مشخصا مناطق شیعه نشین دانست؛ مناطقی که در سال‌های اخیر در آن مقتدا صدر خود را در قامت رهبر معترضان به وضعیت اقتصادی موجود نشان داده است و چه بسا به واسطه ایفای نقشی که در این زمینه کرده بود ائتلاف تحت رهبری او (سائرون) توانسته است در انتخابات اخیر پیروز شود. درواقع این ائتلاف خواستار اصلاحات سیاسی و اجتماعی بود و نارضایتی و خشم مردم از گروه‌های سیاسی به عنوان عاملی در جهت پیروزی آن در انتخابات پارلمانی تفسیر می‌شود. هرچند که نسبت پاییین شرکت کنندگان در انتخابات (44.5 درصد) را می‌توان موید این باور دانست که بخشی قابل توجهی از عراقی‌ها نسبت به تغییر در وضعیت موجود امید چندانی ندارند. در همین حال،‌ فساد گسترده در دستگاه‌های دولتی و عملکرد گروه‌های سیاسی که از سهم‌بندی‌های موجود در وزارت‌خانه‌ها برای حفظ خود در ساختار قدرت استفاده کرده و برای کسب منابع مالی بیشتر با یکدیگر رقابت می‌کنند‌، به گونه‌ای است که به کاستن از گستره فساد در این کشور کمکی نکرده و باعث تداوم اعتراض‌های مردمی شده است. در کنار فساد گسترده، عملکرد دولت‌های مختلفی که پس از سال 2003 در عراق بر سر کار آمده‌اند به گونه‌ای بوده که نتوانسته‌اند پاسخ‌گوی حداقل حقوق برای شهروندان باشند. ضمن اینکه احزاب سیاسی حاضر در دولت هم بیشتر درگیر زد و بندهای سیاسی و کسب منابع مالی بیش از پیش برای خود بوده‌اند. محمد رضا بلوردی https://eitaa.com/e_beman "انقلابی بمانیم ثامن الائمه " 👈جامع ترین کانال تحلیلی ونخبه پسند✋با ماهمراه باشید.