6.51M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
پنج فرشته با لباس سبز، در آفتاب سوزان ایرانشهر پر کشیدند... آن روز که ادارات پشت درهای بسته، در سایه خنک تعطیلات خوابیده بودند، اینان بی‌سایه و بی‌زره، سینه‌شان را سپر کردند. نه خودرو زرهی داشتند نه حفاظی جز ایمان. در آنجایی که آسفالت می‌سوخت و آفتاب نفس را می‌برید، خونشان جاری شد تا امنیت بماند... چه تلخ است که در روزهایی که میزها خالی‌اند و خیلی ها در استراحت، فرزندان وطن در گرما و آتش، تنها بمانند... شهادتشان فریاد است فریاد بر بی‌توجهی بر کمبود امکانات بر نابرابریِ سهم کسی که جان می‌دهد و سهم کسی که پشت میز "کاغذ بازی" می کند.. این پنج ستاره خاموش نشدند، بلکه روشن شدند تا وجدان ما را بسوزانند؛ که چرا امنیت را تنها به دستان خالی‌شان سپردیم؟.. @Ebasirate_enghelab