▫️دههٔ 1390 دههٔ مثال‌زدنی اقتصاد ایران است، در افول. رهاشدگی بسیاری از شئون، و شرطی‌شدن سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و حتی آب!! به گردش قلم پرزیدنت‌های ینگه‌دنیا، دو خصلت کلیدی این دوره است. 🔹یک مصداق: عید 1398 در سیل پلدختر، عملکرد مردم، حوزهٔ علمیه، گروه‌های جهادی، بنیاد مسکن، آستان قدس و نیروهای مسلح افتخارآمیز بود. 500سرباز ارتش فقط از یک پادگان آمده بودند برای خالی کردن گل از خانه‌ها؛ طلبه‌های پرشمار قمی با لباس عادی و عمامه‌به‌سر کولاک کرده بودند؛ آستان قدس هر وعده 15هزار غذای گرم می‌داد... اما از مسئولان دولتی استانی و کشوری اثری نبود. بعدتر، کاشف به عمل آمد پرزیدنت عالیجاه رفته‌اند جزایرجنوبی، مرخصی سالانه؛ و سایرین هم تابع او! آنقدر آب شهر قطع بود تا با رسانه‌ای کردن، از خجالت حضرات درآمدیم. اول انکار کردند، تا فیلمش را گذاشتیم. ستاد بحران کلا تعطیل بود! این دولت تنبل را دیدیم! ▫️یک دولت هم دولت چابک فعلی است. عملکرد معاون اجرایی فعلی رئیس‌جمهور در سیل فیروزکوه را یادتان بیاید، که پشت موتور تریل زبانزد شد. وزیر کشور هم که می‌بینیم از متروپل آبادان تا سیل اخیر سیستان، در تمام بحران‌ها، خودش مسئول ستاد بحران است و در صحنه حاضر. در بسیاری شئون با چنین دولتی طرفیم؛ واقعاً با دولت قبلی قابل قیاس نیست. 🎯 این دولت، فقط یک‌جای کلیدی را رها کرده: ارز نتیجه‌اش را در گراف ببینید. این اشتباه موجب شده، این دولت چابک، شده مضحکه همکاران آن دولت تنبل! استاد جواد عبادی 🌸 کانال حجت الاسلام دکترصفا https://eitaa.com/Eco_DrSafa