🔴به این مقدار دلخوش نباشیم! ⏪یکی از پیام‌های انتخابات ۱۱ اسفند این است که که دوران پدرخوانده‌های سیاسی تمام شد و جوان‌ها وارد میدان شدند! ولی واقعیت این است که دورانِ «پدرخواندگی اقتصادی» تمام نشده و اساسا آنچه مهم است پدرخواندگی اقتصادی‌ است. ♦️در حقیقت حکمرانی در جمهوری اسلامی ایران خصوصا در سال‌های اخیر فقط سیاسی بود. به همین دلیل است که مدتی قبل مرعشی حرفی اساسی زد و گفت: «قدرت من از نمایندگان مجلس بیشتر است!» ♦️واقعیت این است که دیگر ما با امر سیاسی محض مواجه نیستیم. با بُردارهای قدرتی طرفیم که هرکدام جهتی دارند. مجلس هم یک بُردار قدرت است. اما به دلائل مختلف "قدرت حکمرانی سیاسی" نسبت به صاحبان قدرت‌های دیگر از جمله «قدرت اقتصادی» و «قدرت رسانه‌ای» تضعیف شده است. ♦️یکی از بزرگترین مشکلات کشور ما عدم حکمرانی اقتصادی است. 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت اتاق بازرگانی بچربد بر قدرت وزارت صمت! 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت فولاد و پتروشیمی و صاحبان دلار! بچربد بر قدرت بانک مرکزی! 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت بانک‌های خصوصی بچربد بر قدرت وزارت اقتصاد! 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی کسی که رسانه را بتواند بخرد قدرتش بیشتر از وزارت فرهنگ و ارشاد باشد! 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی گران کردن برای مردم به جای نظارت بر عده معدود! 🔸عدم حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت انبوه‌سازان بچربد بر قدرت مجلس و شهرداری! ♦️خلاصه آنکه درست است جریان و جوانان انقلابی وارد مجلس شده‌اند! اما حقیقتا کار دشوار و بلکه بسیار دشواری درپیش دارند. پدرخوانده‌های اقتصادی غول مرحله آخر است و قطعا برخی از همین نیروهای انقلابی در مبارزه با این غول با ضربه‌های مختلف تهدید و تطمیع و فریب و... مواجه خواهند شد. دعا می‌کنیم برای نمایندگان مجلس و سایر مسئولین انقلابی که بتوانند از پس این غول بی‌شاخ و دم بربیایند. 👤خرم آبادی