#نور_العین✨
💠بسم الله الرحمن الرحیم💠
🔸آیه ۱۰ مبارکه سوره یس
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
و تو آنها را بترسانی یا نترسانی یکسان است (چون دانسته با حق عناد میورزند) هرگز ایمان نمیآورند.
🌱نکته ها
گروهى از كفّار و مشركان هرگز قابل هدايت نيستند و هشدار پيامبر در مورد آنان بىاثر است. امّا كفّار: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ» امّا مشركان: «سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ»
مراد از «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» يا ترس از خدا در درون است. يا ترس از خدا در مكانهاى پنهان از چشم مردم و يا ترس از خداوند نسبت به دادگاه قيامت كه از امور غيبى است.
هرگاه انسان در برابر شخصيّتى بزرگ قرار گيرد، هيبت و شوكت او باعث مىشود كه به انسان حالى دست دهد كه به آن خشيت گويند و اين با حالت خوف و ترسى كه ناشى از كيفر و عذاب باشد، متفاوت است.
💎پیام ها
۱- بر سيه دل چه سود خواندن وعظ، نرود ميخ آهنين در سنگ. سَواءٌ عَلَيْهِمْ ...
۲- حساب اتمام حجّت، از حساب تأثيرگزارى سخن و تأثيرپذيرى مردم جداست. (با اين كه در مورد گروهى، احتمال تأثير نيست ولى بايد پيامبر با آنان اتمام حجت كند و هشدار دهد.) سَواءٌ عَلَيْهِمْ ...
۳- قرآن، مايهى ذكر است و پيروى از آن، وسيلهى يادآورى فراموش شدهها و بيدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتَّبَعَ الذِّكْرَ»
۴- رحمت گستردهى الهى، نبايد موجب بىپروايى ما شود. «خَشِيَ الرَّحْمنَ»
۵- نشانهى ايمان و خشيت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بِالْغَيْبِ»
۶- بيم و اميد در كنار هم لازم است. در جمله «خَشِيَ الرَّحْمنَ» هم خشيت است و هم رحمت.
۷- ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ»
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
‟☽❀ اِلَهِـــــــــــےءَاتِ فـِردوسِــــــــــــے ❀☾”
••✾•🕋✨🕋•✾••
📱
@Elahiatemashhad