بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿۱﴾ واى بر هر بدگوى عيبجويى (۱) الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿۲﴾ كه مالى گرد آورد و برشمردش (۲) يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿۳﴾ پندارد كه مالش او را جاويد كرده (۳) كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿۴﴾ ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد (۴) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿۵﴾ و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست (۵) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿۶﴾ آتش افروخته خدا[يى] است (۶) الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿۷﴾ [آتشى] كه به دلها مى ‏رسد (۷) إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿۸﴾ و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامى‏ گيرد (۸) فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿۹﴾ در ستونهاي كشيده و طولاني! (۹)این سوره تهدید شدیدی برای کسانی است که عاشق جمع‌کردن مال‌اند و می‌خواهند با اموال بیشتر، بر سر و گردن مردم سوار شوند و بر آنان فخر بفروشند؛ به همین جهت به ناحق بر مردم طعنه می زنند و عیب‌هایی می‌گیرند که عیب نیست.[۵] آنان گمان می‌کنند این مال، آنان را جاودانه می‌سازد؛ در حالی که چنین نیست و جایگاه آنان جهنم است.[۶] افئده جمع فؤاد به معنای قلب است و منظور از آن در قرآن قلب به معنای عضوی از اندام انسان نیست بلکه همان نفس انسانی است که خاستگاه فکر وشعور اوست. [۷] منظور از ایقاد نار در«نَارُ اللهِ الْمُوقَدَةُ» همان شعله‌ور ساختن آتش است و منظور از اطلاع در «الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ» اشراف و احاطه آشکار داشتن برچیزی است و تفاوت آتش دوزخ در