🔰قرار روزانه 💢امروز تلاوت #صفحه256قرآن کریم 🔅سوره ابراهیم نکته‌های سورۀ ابراهیم - آیۀ ۷: 💢این آیه، مهم‌ترین و صریح‌ترین آیه قرآن در مورد شکر نعمت و یا کفران آن است، که بعد از آیۀ مربوط به نعمت آزادی و تشکیل حکومت الهی، به رهبری حضرت موسی مطرح شده است و این، رمز آن است که حکومت الهی و رهبر آسمانی مهم‌ترین نعمت‌هاست، و اگر شکرگزاری نشود خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شدیدی گرفتار می‌کند. 🔻شکر نعمت مراحلی دارد: ◀️الف: شکر قلبی، که انسان همۀ نعمت‌ها را از خداوند بداند. ◀️ب: شکر زبانی، نظیر گفتن «الحمدللّه». ◀️ج: شکر عملی، که با انجام عبادات و صرف کردن عمر و اموال در مسیر رضای خدا و خدمت به مردم به دست می‌آید. 🔻شکر در برابر نعمت‌های الهی بسیار ناچیز و غیر قابل ذکر است، به قول سعدی: بنده همان به که ز تقصیر خویش......... عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندیش......... کس نتواند که بجای آورد 💢در حدیث می‌خوانیم که خداوند به موسی وحی کرد: حقّ شکر مرا به جا آور. موسی گفت: این کار امکان ندارد، زیرا هر کلمۀ شکر نیز شکر دیگری لازم دارد. وحی آمد: همین اقرار تو و این که می‌‏دانی هر چه هست از من است، بهترین شکر من است. (تفسیر نمونه) 💢به گفتۀ روایات، کسی که از مردم تشکر نکند از خدا نیز تشکر نکرده است. «من لم یشکر المنعم من المخلوقین لم یشکر الله». (بحار، ج ۷۱، ص ۴۴) 💢اگر نعمت خدا را در مسیر غیر حق مصرف کنیم، کفران نعمت و زمینۀ کفر است. «لَئِنْ کَفَرْتُمْ»، «بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْراً» (ابراهیم، ۲۸) کسانی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند.