روزمرگی‌های ما را پایانی نیست شب را سحر می‌کنیم به امید فردا و روز را به شب می‌رسانیم ... در تکاپوی لقمه‌ایی نان دلخوش کرده‌ایم به گردش روزگار بی آنکه به یاد آوریم مقصد اصلی کجاست ... و فراموش کرده‌ایم به امید صبح دولت توست که زنده‌ایم باقی هر چه هست بهانه است ... قرن‌ها گذشت اصل دعایم نگشته‌ای اللهم عجل لولیک الفرج @Emamkhobiha🌹