نمیخوام از مشکلات و دردسر هایی که تو این یه سال برات درست کردن بگم چون تقریبا همه هوادارا بارها این چنین مطالب رو خوندن‌. اینجا فقط میخوام ازت تشکر کنم. بگم ممنون که حتی به تیشرت پوشیدنت کنار زمین هم گیر دادیم ولی تو حواست به مسائل فنی تیم بود. اینکه از روزی که اومدی کلی پیشکسوت علیهت مصاحبه کرد و ازت ایراد گرفت ولی تو خودتو وارد جدال های لفظی با این افراد نکردی. اینکه حتی باید با مدیریت تیم خودت هم‌میجنگیدی و ماه ها حقوقت رو عقب انداختن ولی به جای قهر کردن بیشتر تلاش کردی. اینکه یه سرمربی تو کنفرانس بازی اولش صندلی کوبید زمین یا یکی دیگه مشت میزد رو میز کنفرانس و میشد سرمربی جنتلمن و باغیرت ولی فریاد های از روی وفاداری تو به تیمت کنار زمین میشد پرخاشگری و به عنوان مربی بیشخصیت خطاب میشدی. مرسی که جنگیدی. مرسی که با تمام بی لطفی هایی که بهت شد مردونه پای تیمی موندی که نه یکی از تیم های کشورت بود نه اینکه تعصبی از سنین پایین بهش داشتی. و چنین وفاداری می ارزد به صد ها مشت بر میز کوبیدن ها و چمدون باز نکردن ها برای برگشتن. سالها تو ذهنمون میمونی بچه پایین شهر پورتو مشتی؛ سفره دار، پررو ولی با ادب