توهین های مشتی حرومزاده و حرام لقمه به سردار دلها و شهدای کرمان، یه نکته رو روشن میکنه👇 فاسد و هرزه و دزد و سگ باز و متجاوز و آشوبگر و قاتل همیشه هست بین مردم. خائن و نفوذی و فشل و بی خاصیت هم همیشه هست بین مسوولین. ما بریم ببینم خودمون چه بلایی سرمون اومده که نمیتونیم حقمون رو از این جماعت بگیریم. بین این دولبه قیچی داریم له میشیم اما سرگرمیم فقط به مجازی و توییت و هشتگ و... چیشده که این اراذل اینقدر راحت به سردار شهید و قهرمان ما اهانت میکنن و دل خانواده های شهدای کرمان رو خون میکنن؟ چرا هیچ شرم وترسی ندارن؟ چرا انقدر خیالشون راحته برخورد مهمی باهاشون نمیشه؟ چیشده که حجاب های نیم بند رو انداختن و عین بوقلمونی که المپیاد قبول شده تو خیابون‌ها و معابر اصلی میخرامن... چرا بعد اینهمه رسوایی طب رایج در دنیا بخصوص بعد ویروسمنحوس هنوز نتونستیم ضحاک هفت سر نظام سلامت!!! رو به درک واصل کنیم؟ چرا نشستیم تا ظرف شهر رو مطابق محتویات مورد نظر دشمن بسازن و شکل بدن؟ بعد که محتویاتش (بافت جمعیتی) رنگ و لعاب عوض کردن متحیر میشیم؟ چرا فرهنگ یتیمه؟ دیوار هنر چرا انقدر کوتاهه؟ چرا نشستیم تا چهل سال و حتی قبلش، اقتصاد مریض و به پای جمهوری اسلامی بنویسن و با زبون دراز بیان اقتصاد اسلامی رو انکار کنن و بازم مقام بگیرن تازه ذهن برخی نظریه پردازهای ما رو هم به گروگان بگیرن؟ ما چرا نمیتونیم قانون نوشته شده رو تو این مملکت جاری کنیم چرا تشکل های بزرگ مردمی موثر مطالبه گر نداریم؟ چرا مساجد منفعلن؟ چرا خیلی از معروفین رو نمیاریم پای کار و از ظرفیتهاشون استفاده نمی‌کنیم؟ چرا مثه چرخ دنده های یه دستگاه، جانمایی نمی‌کنیم و کار گروهی و خروجی چندان موثری نداریم؟ چرا به استناد و استمداد از همون قانون، صندلی های مدیریتی رو از زیر غاصبان مقام نمی‌کشیم؟ چرا عقبمون انداختن با چسبیدن به مجازی؟ چرا با وجود این مجازی گری هنوز رسانه نداریم؟ چرا تخدیر شدیم با سرب و آلومینیوم معلق در هوا و با غذاها و داروهای یهود پسند؟ چرا میسوزیم و دودی نداریم؟ چرا هی قطع و وصل میشیم؟ چون هر نادانی با دوتا ادعا و چهارتا عکس، میشه تحلیل گر برای ما و ما هم بدون احساس مسوولیت، پیام‌برش میشیم. و کم کم پای نفوذ رو از طبقه مسوولین، به مملکت فکری و اعتقادیمون باز میکنیم و هزارشقه میشیم. یه مشت نیروی پراکنده با نیت خیر که برآیندش میشه صفر! چون هنوز با تشکیلات و بیگانه ایم. چون شایسته پذیر نیستیم و❌منم داریم ازونور❌تعارف و رودرواسی هم داریم. برعکس این دوصفت، میشه✅قاطعیت و تعصب روی حق و✅تواضع و احترام‌. (درواقع ما آسیب این دو صفت رو داریم.) تمام اینها نسبیه و ناظر به حال همه نیست و به سرعت باورنکردنی ای قابل جبرانه اگه بفهمیم ایراد کجاست؛ ان شالله. ما، چاره و راهی جز نداریم. یه پی نوشت بنویسم: منکر کارهایی که از سمت مردم دغدغه مند شده نیستم تو تمام اون حوزه ها؛ بخصوص این سه چهارسال اخیر، ولی قبول کنیم دیر شروع کردیم. ولی هروقت شروع کنیم بشرط تداوم، دیر نیست. ✍🏻عین.بی نشان 1402.10 📚@eynbi64