خیابان، خیابان تاریک هر شب محله‌ی شیاح در ضاحیه‌ی بیروت بود. از روضة‌الحوراء اما نوایی محزون می‌آمد و در روضة‌الشهداء زن‌ها دور قبر خاکی شهید تازه مویه می‌کردند و عقب‌تر، مردها روضه می‌خواندند. سر و ته این خیابان خلوت، این شب‌ها برای تمام تشیع در تمام عالم معنا می‌سازد...