شبکه نفوذ (۱۴) #افشای_چهره_یهود عنایت دوباره ولی انحراف پی‌در‌پی و پیامبر‌کشی پس از موسی، یوشع بن نون به پیامبری مبعوث و مأمور شد بنی‌اسرائیل را از رود اردن عبور داده و وارد ارض مقدس کند. یوشع کاهنان را امر کرد که تابوت عهد را پیش روی قوم به دوش کشیده به سمت رود اردن حرکت کنند. به محض اینکه پای کاهنان حامل تابوت به کنار آب فرو رفت، آب­ها به کنار رفته و آنها وارد اریحا در آن سوی رود اردن شدند و تمام ارض فلسطین را اشغال کردند (عهدعتیق، یوشع، 1 تا 16). بنی‌اسرائیل در سرزمین شیر و شهد به حکومت رسیدند. این سرزمین بهشت روی زمین است. ادامة عملیات آنان، آزادسازی نیل تا فرات بود، ولی آنان در رفاه مادی و فراوانی نعمت غو‌‌طه‌ور شدند و باز ایمان­ها رو به ضعف نهاد و انحراف آغاز شد (عهدعتیق، حزقیال، 17). آنها تا زمانی که در مسیر حق و خدا بودند، به آسانی به حاکمیت دست می‌یافتند چرا که توان اِجرا و گسترش آن را داشتند. اما وقتی انحراف در آنها ایجاد شد هرم، خواسته‌ها و مفاهیم، معکوس شد. یهودیان همواره خود را قوم برگزیده می­خواندند، قرآن نیز به برتری دادن ایشان اشاره کرده است: «یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمِینَ» «ای بنی‌اسرائیل! نعمتی را که بر شما ارزانی داشتم و شما را بر جهانیان برتری دادم به یاد آورید» (بقره، 47). اما آنان دچار خطای بزرگی شده و گمان می­کردند که خداوند نژاد آنان را ارج نهاده است در حالی که خداوند بنی‌اسرائیلی را ارج می­‌نهد که به آموزه‌های موسی، ایمان آورند و از همین روست که خداوند آنان را پرهیز می­دهد: «وَاتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاًوَلایُقْبَلُ مِنْها شَفاعَةٌ وَلا یُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ وَلاهُمْ یُنْصَرُونَ» «و بترسید از روزی که هیچ­کس دیگری را به کار ناید و هیچ شفاعتی از کسی پذیرفته نگردد و از کسی عوض نستانند و کسی را یاری نکنند» (بقره، 48). اما هدف خداوند از تقدیر فلسطین برای آنها این بود که دین در زمین حاکمیت یابد و لذا در ادامه فرمود: «وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِین» «و باز پس نگردید که زیان دیده باز می‌گرددید» (مائده، 21). اما بنی‌اسرائیل گمان کردند که خدا این سرزمین را برای نژاد آنان نوشته است. با بروز تفکر نژادپرستی، نگهداری حکومت نیاز به قضایای انحرافی دارد در نتیجه، واقعیت این است که نَفسِ قدرتِ دور از خدا، مروج انحراف می­شود. عده‌ای را باید با بُت و مشغولیت­های کاذب و عده‌ای دیگر را با شراب و شهوت‌پرستی و پول‌پرستی ساکت کرد. از این رو مدتی که از حکومت یوشع گذشت و حاکمیت به مذاق بنی‌اسرائیل مزه داد، دوباره انحراف آغاز شد و همواره فاصله از انبیاء بیشتر شد و سپس حاکمیت به هم ریخت. اما تفکر یهودی یا به تعبیر دیگر صهیونیستی ایجاد شد. انبیاء تلاش کردند که اینان را از این تفکر انحرافی خارج و به نیروهای مؤمن و مخلص تبدیل کنند. خداوند پی در پی برای آنان پیامبر می­فرستاد و آنان نیز پیامبران خدا را می­کشتند. همه بنی‌اسرائیل پیامبرکش نبودند، اما گرد محور و سازمانی منحرف جمع شده بودند و کار آن سازمان را تایید می­کردند سازمانی که هم دوره دیده و هم تجربه اندوخته و هم منحرف شده است. #شناخت_یهود #چهره_یهود #فتنه_یهود #نظم_نوین_جهانی #دهکده_جهانی