در مجلس عزا روی زمین کنار کفش‌ها نشسته بودند! یکی از ارادتمندان مرحوم علامه طباطبایی نقل می‌کردند: در دهه آخر صفر خدمت ایشان رسیدم، وقتی درِ خانه را زدم، پیرمردی آمد و گفت: آقا رفته‌اند روضه؛ آدرس مجلس‌ روضه را گرفتم، دیدم خانه‌ای کوچک و قدیمی است. از درب کوچه وارد راهرو باریک که به طول حدود دو متر و نیم بود شدم. دست چپ انتهای راهرو، اتاقی بود که از جمعیت پر بود. سخنران روی صندلی مصائب روزهای آخر ماه صفر را می‌خواند. کفش‌های جمعیت در راهرو بود. دیدم که حضرت علامه طباطبایی روی زمین کنار کفش‌ها نشسته‌اند و عبای خود را به صورت گرفته و گریه می‌کردند. من کنار دیوار ایستاده و در فکر بودم که اگر ایشان جلو درب اتاق رفته بودند، حاضران احترام می‌کردند، اما ایشان به خاطر احترام به مجلس، بدون آن که توجه صاحب خانه را که در داخل اتاق، کنار درب نشسته بود،بکنند، کنار راهرو نشسته بودند. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: کیمیای وصل، ج٢، ص١١٠،جعفر صالحان، نشر تراث.