وقتی که بنده ام این سخنان را بگوید، من همه امور او را کفایت می کنم همان طوری که همه امور بندگان صالح خود را کفایت می نمایم و همه امورش را کفایت می کنم همان طوری که امور بندگان صالحم را کفایت می نمایم. ای محمد، هر کس از امت تو یک حاجت سری داشته باشد، در نیمه شب به تنهایی رو به من آورده در حالی که پاک است و وضو هم دارد بگوید: یگانه ای جز تو نیست و تو امید همه هستی و مخلوقاتت تنها بر تو امید دارند، من هم همین طور و ای خداوندی که همه موجودات مخلوق تو هستند و در حاجتهای خویش به تو اعتماد دارند و در طلب آن حاجتها فقط از تو مسئلت می کنند و در درخواست خویش از تو اصرار و سماجت هم می نمایند که یکی از آنها من هستم و کسی که اعتماد شدید مرا نسبت به خودت حفظ کن (درخواستهایش را بر زبان بیاورد). ای خداوند رحیم، اگر تو این درخواستهای مرا اجابت کردی فبها و اگر هم نکردی، پس هیچ وقت اجابت نخواهی کرد و من ناچار به تو ملتجی می شوم به همین جهت است که اینها را از تو می خواهم. ای کسی که احکامش نافذ است. پس قضای حاجت مرا امضا کن تا به این وسیله در غیب تو حاجتهای من همیشه برآورده شده باشد. تا هنگامی که هوسهای نفسانی خودم و دیگر مردم (یعنی تلقین سوء آنها) مرا احاطه کرد، من بتوانم در مقابل همه آنها پیروز شوم. و با امضاء کردن چنین سرنوشت بر من منت بنه و سرنوشت و تقدیر مرا از هرگونه غل و غش صاف نما و انجام همه آن اعمال و اطاعتها را که برایم مقدور ساخته ای آسان کن. چون من به قضای این حاجتم نیاز مبرم دارم و تو هم این موضوع را می دانی. پس تو را به آن حقت سوگند می دهم که هر چه را که اراده کنی بوسیله آن انجام می دهی، از من همه این پریشانی و غل و غش را دور کن. وقتی که بنده ام اینها را بگوید، من حاجت او را تا قبل از مرگش روا می کنم (یعنی تا زمان مرگش او را در تحت حمایت خویش قرار می دهم) و خودش هم باید خود را ملزم به انجام این درخواستها بداند. ای محمد، من علمی دارم که بوسیله آن علم بندگانم را به رضای خود و طاعتم عالم می کنم و به هوای نفس او غالب شده به سوی محبت خود می کشانم. پس هر کس از امت تو می خواهد مشمول این علم من بشود بگوید: ای خداوندی که دلهای مخلوقات خود را از هوا و هوس خالی می کنی و به جای آنها محبت خود را در دل آنان می گذاری و ای کوتاه کننده قلبهای بندگانت در اثر نفوذ امضای قضا و قدرت. پس من از تو مسئلت می کنم آن قضا و قدرت را درباره من مقرر بدار و از آن قدرتی که بوسیله آن هوا و هوسها را زایل می کنی، همه اعمال و بدن و اهل و مال مرا بر طبق علمت (که می دانی من مایل به اطاعت و محبت تو هستم) در لوح محفوظت ثبت کن و آنها را حفظ نما. ای کسی که نیروی حافظه را هم برای حفظ کردن بوجود آورده ای و مرا با آن حفظ اولت که در باره ام نوشته ای محفوظ بدار و همه امور مرا در تحت مشیت خود قرار بده که نعمت او را به من و دنی و دنیایم دادی و تو آنها را دوست می داری و مرا در تمام مراحل حیاتم همان طوری نگهدار که با علم خود تشخیص داده ای. من مایل به اطاعت و محبت تو هستم و با همان سرنوشت هم مرا بمیران و در همه حال خواه بخواهم و خواه نخواهم مرا اهل محبت خود قرار بده. وقتی که بنده ام این سخنان را بگوید و معتقد باشد، من در دین او کوچکترین خللی وارد نمی کنم، نمی گذارم که اطاعت من برایش مکروه باشد بلکه همیشه لذت اطاعت خود را به وی می چشانم. ای محمد، هر کس از امت تو می خواهد که در تحت حفاظت و یاری و ولایت من قرار بگیرد، پس هر صبح و عصر و هنگام خواب بگوید: من به خداوند خود ایمان آوردم. او خدای یگانه ای است که غیر از او خدایی نیست و نهایت همه علما و صاحب همه صاحبان می باشد و من خدا را شاهد می گیرم که من بنده او هستم. بنده بسیار ذلیل و حقیر و من به خوبی به صنعتهای خداوند که در آفرینش جهان بکار برده معترفم و باز هم اقرار می کنم که خداوند درباره من محبت و لطف می کند و من در قبال این همه عنایت کم شکر می نمایم. من در همین روز و در همین شب به حق همه آن حقوقی که به گردن من دارد از او مسئلت می کنم که از من راضی باشد و به من ایمان و اخلاص و یقین بدون شک عطا فرماید. @Fahma_KanoonTaha