حکايت ياد دارم که شبی در کاروانی همه شب رفته بوديم و سحر در کنار بيشه ای خفته. شوريده ای که در آن سفر همراه ما بود نعره ای برآورد و راه بيابان گرفت و يک نفس آرام نيافت. چون روز شد گفتمش: آن چه حالت بود؟ گفت: بلبلان را ديدم که بنالش درآمده بودند از درخت و کبکان از کوه و غوکان در آب و بهايم در بيشه. انديشه کردم که مروت نباشد همه در تسبيح و من بغفلت خفته دوش مرغی به صبح می ناليد عقل و صبرم برد و طاقت و هوش يکي از دوستان مخلص را مگر آواز من رسيد بگوش گفت باور نداشتم که ترا بانگ مرغی چنين کند مدهوش گفتم اين شرط آدميت نيست مرغ تسبيح خوان و من خاموش ساعتی مانده به اذان با شور و نشاط معنوی و همیانی پر از توشه عرفانی و اخلاقی از محضر آن عارف ربانی مرخص شدیم. در آن ایام من بسیار علاقمند به شب زنده داری و تهجد و تهذیب نفس بودم توصیه‌های علامه در باره نماز شب و پرهیز از گناه را به کار بستم. باور کنید مرا نیرو و عشقی مضاعف در مراقبت از نفس و تهجد و شب زنده‌داری پدید آمد به گونه‌ای که هر ساعتی از شب را برای بیدار شدن از خواب اراده می کردم از خواب بر می خاستم و توفیق نماز شب با حضور قلب را داشتم. مثلا شب وقت خوابیدن نیت می کردم ساعت سه نیمه شب برخیزم زمانی که بیدار می شدم و نگاه به ساعت می کردم دقیقا ساعت ۳ بود و مدت ها بدون زنگ ساعت از خواب بلند می شدم و نماز شب می خواندم و این نورانیت و صفای باطن تا مدت ها مرا همراه بود. یاد آن ایام نورانی بخیر حقیر این عنایت را متاثر از دم مسیحایی و تصرف علامه در نفس و روح خود دانستم فیض روح القدس ار باز مدد فرماید دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد آری علامه حقیقتا عالم و عارفی ربانی و سالکی توحیدی و مجاهدی خستگی ناپذیر در جهاد اکبر و مصداق حکمت نورانی ۱۴۷ امام علی علیه السّلام بودند. قال علی علیه السلام: اَلنّاسُ ثَلاثَةٌ: فَعالِمٌ رَبّاني وَ مُتَعَلِّمٌ عَلي سَبيلِ نَجاةٍ وَ هَمَجٌ رَعاعٌ اَتْباعُ كُلِّ ناعِقٍ يَميلونَ مَعَ كُلِّ ريحٍ لَمْ يَسْتَضيئوا بِنورِ الْعِلْمِ وَ لَمْ يَلْجَؤُوا اِلي رُكْنٍ وَثيقٍ. مردم سه گروهند: دانشمند خداشناس، دانش جوی در راه رستگاری و فرومايگانی بی اراده و سرگردان كه هر دعوتی را اجابت می كنند و به هر طرف كه باد بيايد به همان طرف می روند، از نور دانش روشنایی نمی گيرند و به پايگاه محكمی پناه نمی برند. حذر از پیروی نفس که در راه خدای مردم افکن‌تر ازین غول بیابانی نیست عالم و عابد و صوفی همه طفلان رهند مرد اگر هست به جز عارف ربانی نیست سعدی ۱۴۰۰/۷/۸ @Fahma_KanoonTaha