⭕️فرهنگِ زندگیِ ساده‌ 📝زهرا آزموده [ولینگتون نیوزیلند] روزی که برای تولد ۸۰ سالگی لیلیان هدیه بردیم، موقع خداحافظی دخترش پاکت کادو رو به من پس داد و گفت: این رو ببر و دوباره استفاده کن. تو بچه داری و زیاد تولد میری. این اولین باری نبود که با چنین صحنه‌ای مواجه میشدم. چند بار دیده بودم دوستانی که دغدغه محیط زیست و جلوگیری از مصرف‌گرایی دارن و با پاکت یا کاغذ کادو چنین رفتاری میکنن. راستش خودم هم چنین روحیه‌ای داشتم ولی معمولا خجالت میکشدم ابراز کنم چون چند باری از اطرافیان شنیده بودم که میگفتن این جور کارها خسیس‌بازیه. اما برخورد با افراد مینی مالیست [ساده‌گرا] باعث شد من هم اعتماد به نفس کافی به دست بیارم و از انجام کاری که به نظرم صحیحه شرم نکنم. برای همین در اولین قدم، طرحم رو روی یکی از دوستان نزدیکم که منو به خوبی می‌شناخت و او هم دغدغه‌هایی مشابه من داشت پیاده کردم. براش هدیه‌ خریدم. دست کم دو سه دلاری پول برای کاغذ کادو ‌دادم. اما معادل دو دلار پول کاغذ کادو رو به حساب خیریه ریختم و رسیدشو چاپ کردم. بعد هدیه رو با یک کاغذ کاهی بسته‌بندی کردم و دخترم تسنیم هم روی اونو تزئین کرد. رسید خیریه رو روی هدیه چسبوندم. وقتی هدیه رو به دوستم دادم براش توضیح دادم که کاغذ کادوی هدیه‌ات تبدیل به داروی کودکان سرطانی شده. دوستم خیلی خوشحال شد و حسابی از این ایده حمایت کرد. پ.ن تصویر: تسنیم در حال تزیین که یک راه برای سرگرم کردن بچه بود. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات و مشاهدات ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch