⭕️فراموش شدن تایتانیک
قصد دارم در مورد یکی از جالب‌ترین نمایشگاه‌هایی که در طول عمرم دیدم براتون بگم. حتما داستان کشتی تایتانیک رو شنیدید. نمایشگاهی هم که در شهر Branson ایالت میزوری برپا شده و من رفتم مرتبط به کشتی تایتانیک و بقایای اون بود. اول بذارید یک مقدار اطلاعات عمومی در مورد کشتی تایتانیک که یاد گرفتم رو بهتون بگم. ساخت این کشتی در سال ۱۹۰۹ شروع و در سال ۱۹۱۱ کامل میشه. بعد از ۱۱ ماه که قرار بود اولین سفر رو باهاش انجام بدن، این کشتی از شهر Southampton انگلیس به مقصد نیویورک با ۲۲۰۷ مسافر حرکت میکنه.
بخشیش که خدمه بودن [۸۹۲ نفر] و ما بقی مسافرین در سه کلاس درجه ۱ تا ۳ تقسیم شده بودن. از هر مسافر درجه سه مبلغ ۹۰۰ دلار اون زمان گرفتن که به پول فعلی معادل ۴۵۰۰ دلار میشه و برای مسافرین درجه ۱ که همه یهودی بودن این رقم تقریبا ۲۰ برابر بوده. کشتی روز دهم آوریل سال ۱۹۱۲ حرکت میکنه. علی‌رغم اخطارهایی که از روز دوم دریافت میکنه، در نهایت در شب چهارم سفر یعنی ۱۴ آوریل به کوه یخ برخورد میکنه و کشتی از وسط نصف و غرق میشه. از بین مسافرین حدود ۷۰۰ نفر نجات پیدا میکنن و بقیه‌ی ۱۵۰۰ نفر غرق میشن.
تا ۷۳ سال بعد از غرق شدن کشتی، هیچ آثاری ازش پیدا نمیشه چرا که هم جایی که غرق شده بسیار عمیق بوده و هم در قسمتی بوده که دمای آب بسیار پایین بوده، در نتیجه امکان جستجو وجود نداشته. سال ۱۹۸۵ به صورت اتفاقی یک قسمتش پیدا میشه. سال ۱۹۹۴ یعنی ۸۲ سال بعد از غرق شدن، یک شرکت خصوصی متولی میشه تا نسبت به جستجو برای پیدا کردن بقایای کشتی با تجهیزات بخصوص دست به کار بشن. کارشون رو شروع میکنن و برخی از وسایل رو پیدا میکنن. از قبیل ظرف و قابلمه و قطعات فلزی دیگه که همچنان باقی مونده بوده.
با توجه به اینکه کشتی در زیر آب به گل نشسته، امکان بالا اوردن بدنه‌ی کشتی غیر ممکن بود. در نهایت سال ۲۰۰۱ بزرگترین قطعه‌ی کشتی رو که تقریبا یک صدم کشتی بوده طی یک عملیات ۶۰ ساعته از آب خارج میکنن. طی ۷ سال بررسی در نهایت سال ۲۰۰۸ در نمایشگاه قرارش میدن. نکته‌ی جالب اینکه بالاخره این شرکت با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژی میتونه اولین فیلم‌برداری رنگی از کشتی رو در سال ۲۰۱۰ انجام بده و اون فیلم در نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود. در این نمایشگاه غیر از به نمایش گذاشتن وسایل باقی‌مانده تلاش کرده بودن قسمت‌های از بین رفته رو در ابعاد واقعی بازسازی کنن.
مثلا قسمت عرشه و یا اتاق‌های کشتی. در انتهای نمایشگاه هم اسامی تمامی مسافرین کشتی به تفکیک چهار گروه یعنی سه گروه مسافر و خدمه و تعداد نجات‌یافتگان و غرق‌شدگان رو در یک تابلو قرار داده بودن. چیزی که بعد از دیدن این نمایشگاه منو خیلی به فکر فرو برد این بود که این حادثه در ۱۰۹ سال پیش ابعاد بزرگی داشته، غرق شدن بزرگترین کشتی دنیا و از بین رفتن ۱۵۰۰ نفر یکجا اما بعد از ۱۰۰ سال خیلی از مردم اطلاعاتی راجع بهش ندارن و تقریبا از یادها رفته. دنیا به همین اندازه کوچکیه که حتی بزرگترین حادثه بعد از ۱۰۰ سال فراموش میشه و خیلی‌ها در آمریکا خبر از چنین نمایشگاهی ندارن من خودم اتفاقی متوجه شدم. اما بدونیم بزرگترین اتفاقات نهایتا برای همون سال‌ها مهمه و دنیا بزرگ‌تره از اونه که چنین اتفاقاتی بخواد اثر بزرگی داشته باشه.
⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات و مشاهدات ایرانیان ساکن فرنگ
@Farang_Without_Retouch