♦️وای به روزی که... وای به روزی که علمای یک امتی در صدد برآیند بر طبق پسند مردم حرف بزنند! خواه این مردم، مردمی مرتجع و کهنه پرست باشند، خواه، مردمی نوپرداز و نوپرست. وظیفه عالم، گفتن حق است، خواه حق با «کهنه» جور در آید و خواه با «نو». حق از آن کهنه هایی است که هر چه کهنه‌تر شود قیمتش بیشتر است! وظیفه عالم، حق گفتن است. نکبت دنیا و آخرت نصیب آن جامعه‌ای می شود که عالمانش و آگاهانش، به خاطر استقبال و ارادت مردم، شلوغی و رونق و گرمی بازار و مرید بازیشان چه به طرف کهنه و چه به طرف نو بروند، فرق نمی کند. نوپردازی به خاطر گرمی بازار همانقدر زشت است که کهنه گرایی. عالم باید چراغ روشنگر باشد، باید چهره حق را در پرتو علمش بشناسد و بشناساند. 📚بانکداری، ربا و قوانین مالی، ص ۱۵۸ ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋ ❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝ ༺ @AndisheBeheshti ༻