در کوچه‌باغ پژوهش آسیب‌‌شناسی پژوهش ۱ حس استغناء! نتیجه‌های از پیش معلوم! استاد علی‌رضا آزاد: ما تصور می‌کنیم همه حقیقت در نزد ماست. چرا؟ چون بر این باور راستین هستیم که اسلام دینی کامل و منتهای حقیقت است. دینت کامل است؛ ولی آیا تو نیز کاملی؟ فهم تو نیز از دین کامل است؟ به شما بنز آخرین سیستم بدهند و رانندگی بلد نباشی، آن ماشین به چه‌کار شما می‌آید؟ حس استغنایی که گاهی در حد خودشیفتگی وجود دارد مانع از این است که ما برویم زانو بزنیم پیش کسانی که پژوهش را بهتر از ما بلدند؛ و هم‌چنین مانع از این می‌شود که نتایجی مخالفِ باور و تصورمان از حقیقت را به‌راحتی بپذیریم. خیلی وقت‌ها تحقیق می‌کنیم اما نتیجه تحقیق از قبل معلوم است. گویا اصلاً نمی‌توان تحقیق انجام داد و نتیجه متفاوتی به دست آورد. فردی را می‌شناسم که موضوع رساله دکترای وی بررسی روایات یکی از احکام دینی بود؛ ولی موضوع آن اصلاً تصویب نشد زیرا نظرشان این بود که ایشان فردی خوب و فاضل است، ولی اگر نتیجه این تحقیق ‌این باشد که این احادیث سند ندارند و غلطند، چه بکنیم؟ پس بهتر است این تحقیق را انجام ندهند! نظیر این مسئله بارها اتفاق افتاده و می‌افتد! یعنی شما خیلی از اوقات نمی‌توانید پژوهش واقعی انجام دهید و باید نتیجه تحقیق از قبل معلوم باشد و مخالفِ باورِ رایج نمی‌توانید نتیجه بگیرید و اگر نتیجه بگیرید نمی‌توانید بیان کنید!