خدایا، جوری آفریدی‌‌ که ساده دلخوش شویم، پس دلخوشی‌های ساده هم بفرست. بسنده می‌کنیم به نور، به ماه، به گیاه، بسنده می‌کنیم به عبور، به جاده، به راه، بسنده می‌کنیم به رفیق خدایا، برای دل‌های تنهامان رفیق می‌شوی؟! که با جاده و با ماه و آفتاب، سخن از عشق و اندوه نتْوان گفت، و از فراموشی و لبخند، نتوان شنفت، بسنده می‌کنیم به نور گستاخی که هر صبح با دیوارهای فسرده‌ی اتاق، هم‌آغوش است، بسنده‌ می‌کنیم به زندگی که با ناملایمتی‌ها دست به گریبان و جهانی از جسارتش برای ادامه، مدهوش است. تو برای ما کافی هستی و ما بسنده می‌کنیم به تو، "یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ"... @Ganje_arsh