🛑 این همه موفقیت؛ چرا آثارش در سفره مردم پیدا نیست؟! 🎬 قسمت اول 🔶این یک سوال پر تکرار است که این روزها وقتی از فروش بیشتر نفت، موفقیتهای دیپلماتیک، آزادی منابع و غیره سخن به میان می آید، مکرر پرسیده میشود که البته لازم است به آن پاسخ داده شود. بیایید ماجرا را از اینجا پی بگیریم که حسن روحانی یک دولت معمولیِ در حد متوسط را از محمود احمدی نژاد تحویل گرفت؛ دولتی که البته جنازه اش از زنده ی دولت روحانی کارآمد تر و فعال تر بود. 🔶وقتی میگوییم معمولی منظور این است که فقط فعال و پرکار بود، لیکن آن اقدام اساسی که تغییر ریل گذاری های اشتباه در سیستم مدیریت کشور بود را انجام نداد؛ بگذریم! وقتی مردم روحانی را انتخاب کردند، با توجه به شعارهای پر طمطراقی که میداد انتظارات زیادی از وی داشتند. 🔶مردم منتظر گشایش های بی نظیر بودند؛ نشسته بودند ببینند اونچنان رونق اقتصادی که گفته بود کی اتفاق می افتد و عزت چگونه به پاسپورتها برمیگردد؛ ملت بر اساس شعارهای شیخ حسن، حقیقتا منتظر لغو بالمره تحریمها بودند و انتظار یک آینده رویایی را میکشیدند! خب دیدیم که نشد، رکود کشور را فرا گرفت، تحریم ها نه تنها برداشته نشد بیشتر هم شد، بیکاری بیداد کرد، کارخانه ها تعطیل شدند، امثال جیبوتی برایمان شاخ و شانه کشیدند، تورم اوج گرفت، دلار سه هزار پانصد تومانی به ۳۲ هزار تومان رسید، پروژه های کلانی که ابتدا به هوای لبخند آمریکا استارت زده بودند علیرغم هزینه های سنگین رها شد، و در نهایت شیخ حسن داستان ما، در حالی که ته خزانه را جارو زده و حتی دارایی اش را منفی کرده بود به رئیسی تحویل داد. 🔶زمانی که رئیسی تازه دولت را به دست گرفته بود و کابینه خودش هنوز تشکیل نشده بود، در جلسه هیئت دولت وزرای روحانی به او میگویند برای پرداخت حقوق کارکنان دولت مشکل داریم! ببینید اوضاع چقدر فاجعه آمیز بود که حتی پولی برای پرداخت حقوق کارکنان دولت وجود نداشت؛ انبارهای ذخیره کالاهای اساسی حتی خالی بودند! 🔶میدانید کشوری که امنیت غذایی اش تامین نباشد یعنی چه؟ اینجا مشکل دیگر گرانی نیست؛ اساسا کالایی وجود ندارد که حتی گران فروخته شود! این یعنی فاجعه؛ یعنی اقدام ناکارآمدها علیه امنیت ملی! همه اینها یک طرف، بدهی های سرسام آور روحانی ساز هم یک طرف! 🔶یعنی رئیسی میبایست در کنار سامان دادن این همه مشکلات، ۵۳۵/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان بدهی های روحانی را نیز بپردازد! مبلغ هنگفتی که اکنون ماهی ۱۲/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ از آن را پرداخت میکند که اگر وجود نداشت یقینا وضع کشور از آنچه اکنون هست بهتر میشد. رئیسی در دو سال توانست با تحول در فروش نفت، اصلاح نظام مالیاتی، و کسب درآمدهای مستمر هم انبارهای کالاهای اساسی کشور را پر کند، هم حقوق کارمندان و کارگران را تامین کند، و هم بدهی ها را تسویه نماید؛ و جالب اینکه در تمام این مدت تلاش شد از بانک مرکزی استقراض نگردد و از چاپ پول بدون پشتوانه نیز جلوگیری شود. عبدالرحیم انصاری