اندیشه و قلم | احمد قدیری
🔴 خطر قریب امروز ۱۴۰۳/۴/۹ است. برخی از دیشب تا صبح یکسره و با دلهره پیگیر نتایج بوده‌اند و برخی اکن
انقلاب خمینی من در دوره دانشجویی به جرم اعتراض به مواضع علی لاریجانی، فی‌المجلس دستگیر و در اداره کل اطلاعات قم بازجویی شدم. من با دستور مستقیم دادستان قم (گنجی) راهی بازداشتگاه گشتم و به نشانه اعتراض اعتصاب غذا کردم. من به‌رغم دستور معاون اول وقت قوه (شهید رئیسی) به آزادی فوری‌ام از زندان، ماندگار شدم و در همان حال و دست‌بند به دست و جلوی چشم صدها دانشجو، همراه سرباز به جلسه کنکور ارشد دانشگاه قم رفتم و به دلیل شدت فشار عصبی و غلبه ضعف و گرسنگی، حین کنکور غش کردم. من درحالیکه نقش زمین بودم و به شدت می‌لرزیدم، علی‌رغم توصیه اورژانس به انتقالم به بیمارستان، به دفتر دادستانی برده و توسط شخص دادستان تهدید شدم که مرا به زندان مخوف قزلحصار خواهد فرستاد که چند روز بعدش درپی شورش در آن، ده‌ها زندانی کشته یا زخمی شدند. من درحالیکه کنکور ارشد را از دست داده و یک سال از زندگی عقب افتاده بودم، به ۹۱ روز حبس به صورت تعلیقی محکوم شدم. من با تمام آنچه بر من گذشت، اگر علی لاریجانی تأیید می‌شد، و به این نتیجه می‌رسیدم که برای رأی نیاوردن کسی چون پزشکیان پان‌ترک و محاصره شده در حلقه اصلاح‌طلبان برانداز، لازم است به لاریجانی رأی داد، نه تنها به او رأی می‌دادم، بلکه شهربه‌شهر و چهره‌به‌چهره برای او تبلیغ می‌کردم. من آملی لاریجانی را نیز صفر و صدی نمی‌بینم و از اینکه فرد کاردانی چون او ریاست مجمع تشخیص را برعهده دارد خوشنودم. من این روزها از دلهره مردان کل جبهه مقاومت که چه کسی در ایران رئیس‌جمهور می‌شود؟ و آیا خون حدود ۴۰ هزار کودک و شهروند پرپر شده غزه هدر می‌رود یا نه؟ خجالت‌زده‌ام! من از سنت الهی عقوبِ بی‌توجهی به امر ولی، در نهی لجن‌پراکنی نگرانم. من از یوم‌الحسرت اعلام نتایج انتخابات و اینکه ببینیم نه جلیلی رأی آورده و نه قالیباف هراسانم. من از تکرار تاریخ و بازگشت دوباره مالک از چند قدمی خیمه معاویه و یکسره نشدن کار اسرائیل جنایتکار نیمه‌جان می‌ترسم. من از کابوس هلهله و زخم زبان کفتارها و اینکه بگویند خون ریخته و جسم سوخته رئیسی هم نتوانست مانع بازگشت جریان روحانی شود، وحشت دارم. من در نهایت، به صالحی رأی خواهم داد که پیروزی‌اش تضمین باشد. من خود را مکلف به تکلیفِ حراست از اصل انقلاب می‌دانم. این از من؛ اکنون نوبت شماست... احمد قدیری پی‌نوشت | از حادثه مذکور دو تصور نادرست در اذهان پدید آمده که نیازمند توضیح است: ۱. متولد/ساکن قم نیستم و تنها در دوره کارشناسی سه سال در دانشگاه مفید قم مشغول تحصیل (حقوق) بودم. ۲. در قم دو مرتبه به مواضع علی لاریجانی اعتراض شد. یکی ۱۳۸۹/۱۱/۲۱ در مسجد سنگ‌بند که به طور شفاهی و با ذکر مصادیق به مواضع مخرب لاریجانی اعتراض نمودم؛ و دیگری ۱۳۹۱/۱۱/۲۲ حین سخنرانی رئیس وقت مجلس در حرم حضرت معصومه(س) که با پرتاب مهر از سوی عده‌ای همراه شد که بنده اساسا در آنجا نبودم و در راهپیمایی تهران حضور داشتم. موضوع اول مورد تقدیر بسیاری از موجهین انقلاب واقع گشت و حتی رهبر انقلاب چندی بعد اعلام نمودند نباید با جوانان انقلابی برخورد شود؛ اما موضوع دوم را ایشان تقبیح کردند و از آن برائت جستند. @GhadiriNetwork