درباره این شهید بیش‌تر بدانید فرمانده جستجوگر نور شهید «علیرضا گل‌محمدی» متولد ۱۳۵۲ بود. او دوره خدمت سربازی را در گروه تفحص گذراند و جذب کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح شد. در سال ۱۳۸۰ ازدواج کرد. این فرمانده دلاور بعد از ۲۵ سال تلاش و مجاهدت در مسیر کشف پیکر شهدا پیکر هزاران شهید را از دل خاک جبهه جنوب و میانی و غرب کشور بیرون آورد و چندین بار هم مجروح شد. سرانجام در ۳۰ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۹ بر اثر انفجار مین به جا مانده از دوره جنگ تحمیلی در مهران به همراه شهید «محمود حاجی‌قاسمی» به جمع شهدا پیوست. پیکر شهید گل‌محمدی در جوار حرم حضرت معصومه (س) آرام گرفته است. از این شهید سه فرزند دختر و یک فرزند پسر به یادگار مانده است. بعد از ورود شهید گل‌محمدی به کار تفحص پیکر شهدا، مادرش نگران شد، اما این نگرانی را بروز نمی‌داد و علیرضا را به خدا سپرد. وقتی شهید گل‌محمدی ازدواج کرد، مادرش از او خواست دیگر به تفحص نرود. اما علیرضا پاسخ داد: این راه را باید رفت؛ چون خیلی از مادران و همسران شهدا انتظار عزیزشان را می‌کشند، آن‌ها حتی منتظر یک تکه استخوان از شهیدشان هستند و من باید بروم تا آن‌‌ها را از چشم‌انتظاری در بیاورم. شهید گل‌محمدی وقتی اشک‌های حلقه‌زده در چشم‌های مادر را دید، بوسه‌ای بر دستان مادر زد و گفت: مادر! این قدر هم نگران من نباش، هر چه خدا بخواهد آن رقم می‌خورد. سلطان دلار باشی، اما گرسنه بمانی؟ قربانعلی هدایتی یکی از اقوام شهید علیرضا گل‌محمدی حدود سال ۱۳۸۵ با علیرضا از میانه راه افتاد و می‌خواست به خرمشهر برود. علیرضا یک پیکان قراضه داشت. به تهران که رسیدند،