🔰 سی گام خودسازی، بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان ♦️ گام نوزدهم : رجا (امیدواری) 💠 «اللّهمَّ وَفِّرْ فیهِ حَظّی مِنْ بَرَکاتِهِ» 🔹 «بارخدایا بهره‌ام را از برکات این روز فزونی بخش». 🔸از گام‌های دیگر سالک الی اللّه، امیدواری به رحمت خداوند است که از فضل خویش بر نعمت‌های او بیفزاید. انسان با امید زنده است و آرزوها جهت دهنده اوست؛ آرزوی مثبت، تلاش و کوشش انسان را برای انجام کارهای خیر افزون می‌کند. راه خدا بی نهایت است و برکت‌ها و نعمت‌های خدا نیز بی نهایت. هیچ عیبی بر بنده نیست که نعمت‌های گسترده ی الهی را آرزو کند و در صدد به دست آوردن آن باشد. اما این را نیز نباید فراموش کرد که بهشت را به بها می‌دهند نه به بهانه؛ بخشش‌های خدا گزاف و بی حساب نیست و از عدالت خدا به دور است اگر همان گونه که به بندگان عابد، زاهد، شکیبا، مجاهد و متعهد خود اجر و پاداش می‌دهد، به کسانی که بدان درجه از عبادت و تلاش و کوشش تن نمی دهند نیز بدهد. 🔺این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که خداوند از فضل خود، کار نیک اندک را می‌پذیرد و از گناهان بزرگ (در صورت توبه) در می‌گذرد. «یامن یقبل الیسیر ویعفو عن الکثیر»؛ این فضل گسترده ی الهی است که انسان را هم چنان امیدوار نگه می‌دارد. 👈از این روست که سالک الی اللّه باید همواره بین خوف و رجا زندگی کند. 🔻پیر هرات در کتاب صد میدان گوید: رجاء، امید است و یقین را دو پَر است: یکی «ترس» و دیگری «امید». مرغ ایمان را دو پَر «خوف» و «رجا»ست مرغ را بی پَر پرانیدن خطاست. و در تفسیر سوره اعراف گوید: « هرکس را امیدی است و امید عارف، دیدار عارف را بی دیدار، نه به مزد حاجت است، نه به بهشت کار. همگان بر زندگانی عاشقند و مرگ برایشان دشوار. عارف به مرگ محتاج است، به امید دیدار.» 📗 سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان 🖌محمود صلواتی @Gharargah_mehshekan