مست، افتادم چو گیسویش به هر سو هست، جـانم واله از زلفِ سمـن بو دست، داده حالِ نابی با خیالی جَست، افکارِ پریشـانم چو آهـو پَسـت، بالا می‌شود با لطـفِ عالی شست، آگه می‌شود از این هیاهو رَست، روحم از تنم بی قیل و قالی خَست، جـانم با نوکِ مـژگان و ابرو ۱۴٠۲/٠۹/۳٠ -❀✍️رشوند ﴿