در اسپانیا عفاف و عصمت زنان نه تنها به وسیله مذهب و قانون بلکه به وسیله شرافت حفظ می ­شد. زنان عفیف دور از مردها غذا می­خوردند و هنگام حضور در اجتماع، در کالسکه­ های در بسته می­ نشستند. بعد از ورود اسلام به اسپانیا (اندلس سابق) ردا بامنشا ایرانی به پوشاک مردان افزوده ‌شد و زنان چادربزرگی می‌پوشیدند. برخی زنان همه چهره خود، به استثنای چشم­ ها را از مردان می­ پوشاندند و پاهای خود را چنان محجوبانه از انظار پنهان می­داشتند که اگر عاشقان می توانستند لحظه ای آن را ببینند، یکی از شورانگیز ترین آرزوهای خود را برآورده می­دیدند.  زنان در تماشاخانه ها در قسمت مخصوص می­ نشستند و صورت خود را با تور می­پوشاندند. در حالی که در قرن ۱۷ یک زن بندرت می­ گذاشت مردان پاهایش را ببینند اینک(قرن۱۸) دامنش کوتاه شد و مقداری با زمین فاصله گرفت و سرپایی­ ها که قبلاً بی پاشنه بودند، جای خود را به کفش­ های پاشنه بلند نوک تیز دادند. (تاریخ تمدن ویل دورانت)     19  دی 1400