ما اینجا زاده شدیم و اینجا روییدیم، و اینجا با خاک و آب آشنا شدیم، و این جا دل به عشق سپردیم. پس، برماست که از این آب و این خاک، با تمامی توان خویش حفاظت کنیم. و بر ماست که تن خاکی‌مان، همین جا، زیر و زبر همین خاک ها، کنار همین دریا، خاک شود و خاکسترش بر باد رود...؟ ... من، مجموع خاطرات ملت خویش از این دریا هستم. دریایی که از آن ماست، و همیشه خدا از آن ما بوده است. و خداوند خدا، هنگامی که آن کوچ بزرگ اتفاق افتاد و حتی بسیار پیش از آن، این دریا را به ما بخشیده بود و به ما آموخته بود که پای برهنه، راهی بس دراز را بپیماییم و به اینجا برسیم. @Glorious_poem #نادر_ابراهیمی 📕«بر جاده‌های آبی سرخ» ۱۴۰۳/۲/۱۰