نشسته اند ملائک به روی بام جواد هزار حاتم طائی یکی غلام جواد جواد مرهم درد بدون تسکین است چقدر نام جوادالائمه شیرین است شدی جواد که ما هم فقیر تو باشیم فقیرهای میان مسیر تو باشیم شدی بزرگ که ما هم حقیر تو باشیم خدا کند که همیشه اسیر تو باشیم بیا و رخ بنما شاه تا که مات شویم فقط تو لب تر کن تا همه فدات شویم کسی غریب تر از تو نبوده است اصلا غریب خانه ی خود بوده ای بمیرم من شهید کرد تو را زهر فتنه یک زن شهادت تو شبیه است به امام حسن چه کرد با جگرِ پاره ی تو همسر تو فدای تو چقدَر ضعف کرده پیکر تو میان حجره نمانده کسی کنار تنش نبود هیچ کسی وقت دست و پا زدنش چه کرده زهر هلاهل که خشک شد دهنش چرا به گوش کنیزان نمی رسد سخنش کسی به خواسته ی آخرش جواب نداد چرا کسی به جوادالائمه آب نداد کنیزهای تو در حق تو جفا کردند تو ناله می زدی آنها سر و صدا کردند تن تو را به روی بام ها رها کردند کبوتران همه روی تو بال وا کردند شنیده ام بدنت زیر آفتاب نبود و اهل بیت تو در مجلس شراب نبود تن حسین هم افتاده بود در گودال تنش به زیر سم اسب رفت و شد پامال برای غارت جسم حسین شد جنجال چه دید خواهرش از روی تل که رفت از حال حسین در دل گودال دست و پا می زد حسین عمه سادات را صدا می زد #شهادت_امام_جواد #شهادت_امام_جواد_علیه_السلام #محمود_کریمی