سرنوشت بعض‌بعض‌ها در قیامت (قسمت هفدهم) وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ [ابراهيم‌] گفت: «جز خدا، فقط بتهايى را اختيار كرده‌ايد كه آن هم براى دوستى ميان شما در زندگى دنياست، آنگاه روز قيامت بعضى از شما بعضى ديگر را انكار و برخى از شما برخى ديگر را لعنت مى‌كنند و جايتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود.» (آیه فوق، خطابی است از حضرت ابراهیم به عامه قومش که بت پرستی شما هیچ دلیلی ندارد مگر علاقه قومیت، شما می‌خواهید به این وسیله امر زندگی‌تان را اصلاح کنید سپس به سرانجام و باطن علایق اجتماعی که وادارشان کرد تن به بت پرستی بدهند اشاره می‌شود که بزودی این علایق شرک‌آلود در روزی که باطن هر چیز بیرون میافتد، به صورت دشمنی و نفرت از یکدیگر جلوه خواهد کرد.)ر.ک المیزان بر این اساس، اگر علایق اجتماعی اصالت و اعتبار لازم را نداشته باشد و بر اساس توحید شکل نگیرد نمی‌تواند حقیقت عداوت و دشمنی و کینه بین مردم را از بین ببرد و روزی این پیوستگی ظاهری باطن خود را نشان خواهد داد. نکته دیگر اینکه فرد مسلمان و جامعه اسلامی که باور به روز قیامت دارد و ابدیت را در پیش روی خود می‌بیند در ایجاد انسجام اجتماعی نمی‌تواند به قراردادهای صرفا زودگذر و مصلحت‌اندیشانهٔ دنیوی بسنده کند، بلکه باید امتداد اخروی و ابدی نظم اجتماعی و انسجام دنیوی خود را نیز منظور کند و برای آن به درستی بیاندیشد. @Habibollah_Babai