مجموعه گزاره‌های استدلالی برای دفاع از آقای رئیسی-1
🔻در قلمروی تحوّل:
1. اتّفاقی در راه است که جامعه را تکان خواهد داد.
2. بدونِ «تحوّلِ اساسی و بنیادی»، حالِ معیشتِ مردم تغییر نخواهد کرد.
3. برای حلِ «مشکلاتِ مزمن»، باید به سراغِ «ریشه‌ها» رفت.
4. حاکمیّت، محتاجِ «خانه‌تکانی» است.
5. «می‌شود» و «می‌توانیم»: از اسب افتاده‌ایم، نه از اصل!
6. به سوی «تحوّلِ جهشی و خلّاقانه»، گام برداریم.
7. «مردانِ بزرگ»، تحوّل می‌آفرینند.
8. راهِ حل، «تحوّل» است نه «تکرار»!
9. تجربۀ تلخِ «تکرار» را تکرار نکنیم!
10. زمانۀ عبور از «تکرارها» فرا رسیده است!
11. مدیرانِ «وضعِ موجود»، مردِ تحوّل نیستند!
12. عاملان و همراهانِ «وضعِ موجود»، جز تکرار نمی‌دانند!
13. فریادِ فروخوردۀ هشت سالۀ مردم، مرا به صحنۀ انتخابات سوق داد.
14. مگر می‌توان «فریاد اعتراض مردم» را شنید و به میدان نیامد؟!
🔻در قلمروی اقتصاد و معیشت:
1. جامعۀ غم‌زده، محتاجِ «مرهمِ فوری» است.
2. دردهای مردم با «عمل» درمان می‌شوند، نه «حرف»!
3. رئیس‌جمهور، مردِ «اجرا»ست نه «شعار»!
4. باید «غبارهای غم» را از زندگی و معیشتِ مردم زدود.
5. با «کلید مذاکره»، هیچ قفلی گشوده نشد
6. معیشت مردم، هزینۀ «ترس از دشمن» و «مذاکره به هر قیمت» شد.
7. «اعتماد ساده‌اندیشانه»، برخاسته از «عقلانیّتِ دیپلماتیک» نیست.
8. بر اساس «توهّم» و «تخیّل»، وعده‌پراکنی کردند که امروز، از «چاله» به «چاه» افتادیم!
9. «سرابِ وعده‌های برجامی» را با چشم خود ببینید!
10. هشت سال، بهای گزافِ «اقتصاد برجامی» از «جیب مردم» پرداخته شد!
11. امروز به «سرابِ چرخیدنِ چرخ اقتصاد» رسیدیم!
12. چرا در دولت از «منطق حاج قاسم» استفاده نکنیم؟!
13. مسألۀ امروز، فقط «گشودن قفل» نیست، بلکه باید «کلید»ی که درون قفل شکسته است را نیز از آن بیرون آورد!
14. مدّعیِ «علم اقتصاد» هستند، امّا معیشت مردم را «ویران» کردند!
15. معیشت امروز مردم، گواه ناکارآمدیِ بینش اقتصادیِ مبتنی بر نگاه به بیرون است
16. ملاک قضاوت مردم، «سفره» و «جیب» و «زندگی»شان است، نه «اقتصاددانی» شما!
17. «معماران فلاکت اقتصادی» می‌خواهند ویرانی‌های برخاسته از عملکرد خودشان را آباد کنند!
18. «بازیگران مصیبت»، نقش‌های تازه‌ای را به برای خودشان تعیین کرده‌اند.
19. از «طرّاحان ویرانی»، امید آبادانی نداشته باشید.
20. آنان که معیشت مردم را تخریب کردند، عُرضۀ بازسازی ندارند.
21. مدّعیان دولتیِ صحنۀ انتخابات، «متهمان ردیف اوّلِ معیشت مردم» هستند.
22. برخی بر روی «فراموشیِ مردم»، حساب باز کرده‌اند.
23. کسانی‌که در «درون قدرت اجرایی» بودند، نمی‌توانند خود را «مقصّر وضع موجود» ندانند!
24. با معیشت مردم چه کردند که امروز، «هیچ‌کس» در کنارشان نمانده است؟!
25. «همدستان دیروز»، «مخالفان امروز» شده‌اند
26. «مقصران وضع موجود»، نمی‌توانند «مدّعی» باشند
27. در دقیقۀ نود از قطار لنگان دولت پیاده شدند تا مردم آنها را «مستقل از دولت» تصوّر کنند!
28. به نام «اعتدال»، رونق را از سفره‌های مردم بردند!
🔻در قلمروی عدالت و فساد:
1. «مردِ پاک‌دست»، ریشۀ فساد را برخواهد چید.
2. «مردِ قانون»، پرچمِ عدالت را در دست دارد.
3. «مردِ ضدّفساد»، کانونِ تهاجمِ مافیای ثروت و قدرت است.
4. جای «مردِ قانون» در دولت، خالی‌ست.
5. تا معضلِ «فسادِ دولتی» حل نشود، هیچ گرهی گشوده نخواهد شد.
6. مردم، تشنۀ «عدالتِ صادقانه و شفاف» هستند.
7. «کارگزارانِ هزار میلیاردی‌ها»، نانِ مردم را ربودند!
8. «اشرافیّتِ دولتی»، سفرۀ مردم را کوچک کرده است.
🔻 در قلمروی مردم‌گرایی:
1. «مردِ مردمی»، از راه رسیده است.
2. باید مردم را به عرصۀ حکمرانی بازگرداند.
3. جای خالیِ «مردم» را کسی پُر نخواهد کرد.
4. «گروه‌های خاص»، جای «مردم» را تنگ کرده‌اند.
5. «دولتِ غیرمردمی»، جامعه را بی‌پناه می‌کند.
6. باید فاصلۀ میانِ «مردم» و «دولت» را از میان برداشت.
7. مردمی‌بودن، باید «احساس» شود نه «ادّعا»!
8. آن‌که در کنارِ مردم نیست، «دردِ مردم» را نمی‌فهمد!
9. «دولت» از «مردم» فاصله گرفته؛ «دیوار» را برداریم!
10. میانِ «دولت» و «مردم»، دیوار است: «دیوار» را برداریم!
11. گرفتاری‌های امروز مردم، حاصل «در وسط میدان نبودنِ مدیران دولتی» است
12. هشت سال فرصت داشتند که «در کنار مردم» باشد، امّا مردم را با مشکلات‌شان تنها «رها» کردند!
13. روی صندلی می‌نشینند و وعده می‌دهند، امّا برای عمل‌کردن به وعده‌های‌شان، از روی صندلی بلند نمی‌شوند!
14. کسانی‌که طمع قدرت دارند، فقط در موسم انتخابات، «مردمی» می‌شوند!
15. باید صدای گوش‌خراشِ «اشرافیّت دولتی» را خاموش کرد.
16. جریانِ «اشرافیّت دولتی»، هرگز صدای محرومان نیست.
مهدی جمشیدی
http://eitaa.com/Hafezane_khkriz