مثلاً قانون زیر متعلق است به دانشگاه هاردین سیمونز آمریکا: پوشیدن هرگونه تیشرت، زیرپیراهن، لباس های ورزشی، شلوارک، دامن‌شلواری، دامن های خیلی کوتاه، جوراب شلواری، شلوار های بسیار تنگ و یا شلوار زیر مجاز نمی باشد. همچنین استفاده از کفش های ورزشی و صندل های راحتی ممنوع است. دقت کردید؟ این قوانین متعلق به یک دانشگاه آمریکایی است، نه دانشگاه امام صادق. جالب است بدانید بیشتر دانشگاه ها،حتی پوشیدن جوراب را نیز الزامی می دانند اگر قوانین مربوط به دانشگاه های سطح اول دنیا را مطالعه کنید، به این نتیجه می رسید که هیچ کدام، نوع پوشش را یک مسئله شخصی نمی‌دانند، هیچ کدام آن را آزاد نگذاشته اند؛ بلکه همه برای آن قانون و شکل خاصی مشخص کرده‌اند. به طور کلی پوشش نامناسب موجب درگیری فکری خواهد شد، یک نمونه اش را گفتیم، در همه زندگی همین طور است، محل کار، کوچه و خیابان، وقت رانندگی و ... به نظر شما پوشش مناسب چقدر روی تمرکز حواس تأثیر می گذارد؟ وقتی آزادی فکر محفوظ ماند، ثمرات آن نیز روشن می‌شود،ثمراتی نظیر آرامش،عدم اضطراب، قدرت تفکر، خوش اخلاقی و... ما گاهی آنقدر روی ظاهر خودمان تمرکز می کنیم که اصلاً از باطن خودمان وا می مانیم. خانم وندی شلیت می‌گوید: شاید جای تعجب نباشد که اعتماد به نفس پایین، عمومی ترین مشکل یک زن پست مدرن است. ما آنقدر عادت کرده ایم فقط به جنبه ظاهری خود توجه کنیم که تقریباً از خود حقیقی مان غافل شده ایم. قسمت ششم 📖 #ترگل (بیست دلیل عقلی و روانشناسی برای حجاب) http://eitaa.com/Hafezane_khkriz