ناصرالدین شاه به میرزای شیرازی، صاحب فتوای تنباکو، نامه نوشت: وقتی می‌گیرم از شدت ضعف اعصابم به هم می‌ریزد و حکم قتل بی‌گناهی را می‌دهم؛ برای همین اجازه بدهید روزه نگیرم!! میرزا برایش نوشت: حکم خدا قابل تغییر نیست، اما پادشاه قابل تغییر است!!