🎭 امتداد رنگ قرمز در تاریخ هنر مدرن 🎨 بزرگ‌ترین دست‌آورد جان لوگان در نمایشنامه‌ی «قرمز» دراماتیزه کردن اوج و فرود سبک‌های هنری مدرن است. 📽 فیلم این نمایش که در سال ۲۰۱۰ به کارگردانی مایکل گرندیج و بازیگری آلفرد مولینا، آلفرد ایناک در نیویورک به روی صحنه رفته بود، در بیست و چهارمین نشست تماشا پخش و نقد و بررسی شد. 🎭 جان لوگان با تمرکز بر مقطعی از زندگی مارک روتکو، یکی از مهم‌ترین نقاشان آمریکایی سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی در میانه‌ی قرن بیستم، چالش‌های اساسی هنر مدرن را در مورد چیستیِ هنر و چگونگی ارتباط آن با مخاطب به روی صحنه می‌آورد، بدون این که صحنه‌ی نمایش را تبدیل به کلاس درس هنر یا جلسه‌ی موعظه کند. او دست به مخاطره‌ی بزرگی زده است: تنها دو شخصیت (روتکو و دستیارش) در یک لوکیشنِ ثابت (کارگاه نقاشی روتکو) به مدت ۹۰ دقیقه با همدیگر جر و بحث می‌کنند. چنین نمایشی می‌تواند به راحتی تماشاچی را خسته و دلزده کند. اما به لطف نویسندگی و کارگردانیِ عالی و بازی‌های اعجاب‌برانگیز آلفرد مولینا و آلفرد ایناک، این نمایش هر چند دقیقه یک غافلگیری دارد، هر دو شخصیت با هم رشد می‌کنند، و مخاطب را درگیر درونمایه می‌کند. 📌 علی‌اکبر شاه‌محمدی، کارشناس روانشناسی، نویسنده و هنرمند، مهمان ویژه‌ی این جلسه بود تا با بحثی با عنوان «قرمزیِ جیغ»، این درونمایه و سیر داستان نمایش را بشکافد. 🔻 سرفصل‌های بحث‌: ➖ مروری بر تاریخ هنر مدرنیستی اروپا ➖ تضاد هنر مدرن و سرمایه‌داری ➖ دراماتیزه کردن تکامل هنر و هنرمند 🔻 گزارش کامل نشست در هفت‌برکه: ☑️ 7Berkeh.ir/archives/130177 #تماشا ▪️▫️▪️ 🔴 7Berkeh.ir ✔️ t.me/HaftBerkeh ✔️ Instagram.com/7Berkeh ✔️ Whatsapp: bit.ly/7B-Wa ✔️ Ble.ir/7Berkeh