(آيه ١٨٠))
-طوق سنگين اسارت! اين آيه سرنوشت بخيلان را در روز رستاخيز، توضيح مى‌دهد، همانها كه در جمع آورى و حفظ ثروت مى‌كوشند و از انفاق كردن در راه بندگان خدا، خود دارى مى‌كنند.
گر چه در آيه، نامى از زكات و حقوق واجب مالى برده نشده، ولى در روايات اهل بيت عليهم السّلام و گفتار مفسران، آيه به مانعان زكات تخصيص داده شده است. آيه مى‌گويد:
«افرادى كه بخل مى‌ورزند و از آنچه خداوند از فضل خود به آنها داده در راه او نمى‌دهند، تصور نكنند به سود آنهاست، بلكه اين كار به زيان آنها تمام مى‌شود»
(وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ) .
«بلكه (بر خلاف تصور آنها) اين كار به زيان آنها تمام مى‌شود» (بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ) .
سپس سرنوشت آنها را در رستاخيز، چنين توصيف مى‌كند: «به زودى در روز قيامت آنچه (اموالى) را كه نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقى در گردنشان مى‌افكنند» (سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ) .
از اين جمله استفاده مى‌شود، اموالى كه حقوق واجب آن، پرداخت نشده و اجتماع از آن بهره‌اى نگرفته است و تنها در مسير هوسهاى فردى و گاهى مصارف جنون آميز به كار گرفته شده و يا بى‌دليل روى هم انباشته گرديده، همانند ساير اعمال زشت انسان، در روز رستاخيز طبق قانون «تجسم اعمال» تجسم مى‌يابد.
و به صورت عذاب دردناكى در خواهد آمد. سپس آيه اشاره به يك نكتۀ ديگر مى‌كند، و مى‌گويد: اين اموال چه در راه خدا و بندگان او انفاق شود يا نشود بالاخره از صاحبان آن جدا خواهد شد «و خداوند وارث همۀ ميراثهاى زمين و آسمان خواهد بود» (وَ لِلّهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ) . اكنون كه چنين است چه بهتر كه پيش از جدا شدن از آنها، از بركات معنوى آن بهره‌مند گردند، نه تنها از حسرت و مسؤوليت آن! و در پايان آيه مى‌فرمايد: «خدا از اعمال شما آگاه است» (وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ) . بنابراين، اگر بخل بورزيد مى‌داند و اگر در راه كمك به جامعه انسانى از آن استفاده كنيد آن را نيز مى‌داند و به هر كس پاداش مناسبى خواهد داد.
برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 355
💝*اللهم صل علی محمد و آل محمد*🌟🌟🌟
*شما دعوت شدیدبه کانال حامیان قران🌟🌟
*آموزش قرآن، تفسیر، لغات و نکات قرانی ،احکام الهی🌿🌻
http://eitaa.com/joinchat/1222639635C424d1b4ace